Το 2018 συμπληρώνονται 24 χρόνια μιας από τις σημαντικότερες «στενές επαφές» στην ιστορία των ΑΤΙΑ. Μέσα από το έργο του αείμνηστου ψυχίατρου και καθηγητή του Χάρβαρντ Dr. John Mack που δεν φοβήθηκε να ρισκάρει την ακαδημαϊκή του υπόληψη για να αποκάλυψη στο κοινό θέματα που οι άλλοι επιστήμονες προτιμούσαν να αποκρύψουν και να αποσιωπήσουν, τα γεγονότα έχουν ερευνηθεί διεξοδικά ενώ όλοι οι μάρτυρες ρωτήθηκαν και έδωσαν συνεντεύξεις.
Αυτές οι συνεντεύξεις κάνουν το περιστατικό της Σχολής Ariel στη περιοχή Ruwa της Ζιμπάμπουε, μια από της πιο καλά τεκμηριωμένες παρατηρήσεις ΑΤΙΑ, αλλά και μια από τις πιο σημαντικές περιπτώσεις συνάντησης με μη ανθρώπινες οντότητες, στην πρόσφατη ιστορία. Το Ariel School είναι ένα ιδιωτικό σχολείο που απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα από το Harare, την πρωτεύουσα της Ζιμπάμπουε, και στο οποίο φοιτούν μαθητές μικτής εθνικής κληρονομιάς ηλικίας 5 έως 12 ετών. Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 1994, όταν 62 από τους μαθητές του σχολείου, υποστήριξαν ότι είδαν ένα «περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο» να προσγειώνεται στο προαύλιο! Το περιστατικό έγινε διάσημο όταν καλύφθηκε από το BBC. Η τοποθεσία και η ημερομηνία καθιστά εξαιρετικά απίθανο οι συγκεκριμένοι μάρτυρες να έχουν επηρεαστεί από την τηλεόραση ή κάποιο άλλο μέσω μαζικής ενημέρωσης, με αποτέλεσμα μαζική παραίσθηση.
Η προσγείωση στο προαύλιο του σχολείου
Οι καθηγητές εκείνη την ημέρα είχαν συνεδρίαση και τα παιδιά βρίσκονταν συγκεντρωμένα στην αυλή, υπό την επιτήρηση μίας μητέρα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Ξαφνικά, ένα «παράξενο αντικείμενο» άρχισε να κατεβαίνει στο πίσω μέρος του σχολείου, ενώ σε κοντινή απόσταση το ακολούθησαν τρία μικρότερα «ιπτάμενα αντικείμενα» τα οποία επίσης πετούσαν σε πολύ χαμηλό ύψος. Όπως περιέγραψαν οι μαθητές το ΑΤΙΑ προσγειώθηκε περίπου 100 μέτρα από το σημείο που έπαιζαν, σε μία δασώδη περιοχή με πυκνή βλάστηση. Το τμήμα αυτό ανήκει μεν στο σχολείο αλλά αποτελεί «απαγορευμένη περιοχή» για τα παιδιά, για λόγους ασφάλειας.
Ο «μικρός άνθρωπος» που βγήκε από το «άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο»
Όταν τα πιο τολμηρά από τα παιδιά, πλησίασαν κοντά για να δουν καλύτερα, αντίκρισαν έναν «μικρό άνθρωπο» - όπως τον χαρακτήρισαν - στην κορυφή του άγνωστου σκάφους. Είχε ύψος περίπου 1 μέτρο, λεπτό λαιμό, μακριά μαύρα μαλλιά, πολύ μεγάλα μαύρα μάτια ενώ φορούσε ένα γυαλιστερό μαύρο – γκρι κουστούμι. Με γρήγορες κινήσεις κατέβηκε από το UFO και άρχισε να κινείται προς την κατεύθυνση των παιδιών. Καθώς η παράξενη οντότητα προσέγγισε τα παιδιά, σταμάτησε και σε μια στιγμή, εξαφανίστηκε. Σχεδόν την ίδια στιγμή, ένα άλλο πλάσμα (ή ίσως το ίδιο) εμφανίστηκε πίσω από το προσγειωμένο αντικείμενο και στη συνέχεια μετά από μια σύντομη στιγμή, εξαφανίστηκε και πάλι. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το αντικείμενο σηκώθηκε και εξαφανίστηκε στον ουρανό πάνω από το σχολείο. Πολλά από τα μικρότερα παιδιά τρομοκρατήθηκαν και άρχισαν να κλαίνε για βοήθεια. Ο «μικρός άνθρωπος» προκάλεσε αναμνήσεις αφρικανικών θρύλων που είχαν ακούσει για δαίμονες που έτρωγαν μικρά παιδιά. Πολλοί από τους μαθητές έτρεξαν τρομαγμένοι προς την μητέρα - επιτηρήτρια, η οποία όλη αυτήν την ώρα βρισκόταν στην καντίνα του σχολείου - ένα σημείο που δεν έχει οπτική επαφή με το δάσος. Τα περισσότερα παιδιά έκαναν λόγο για «δαίμονες», ενώ τα λίγο μεγαλύτερα σε ηλικία προσπαθούσαν να περιγράψουν το αντικείμενο! Όπως ήταν φυσικό, η ενήλικη γυναίκα δεν πίστεψε λέξη από όσα άκουσε και μάλωσε τους μαθητές για την ομαδική «φάρσα» που σκαρφίστηκαν! Η αναστάτωση των παιδιών ήταν τόσο μεγάλη που δεν δικαιολογούνταν αν επρόκειτο περί οργανωμένης «ζαβολιάς». Αυτό ανάγκασε τον διευθυντή του σχολείου, κ. Colin Mackie, να μιλήσει στις αστυνομικές αρχές για το γεγονός.
Οι παιδικές ζωγραφιές για το συμβάν.
Την επόμενη κιόλας ημέρα έφτασε στο σχολείο η Cynthia Hind, η πιο γνωστή ερευνητής τέτοιων φαινομένων στην Αφρική. Αμέσως ζήτησε από τα 62 παιδιά να ζωγραφίσουν τι είχαν δει στο προαύλιο του σχολείου τους. Μόνο οι 35 από τους μαθητές ανταποκρίθηκαν, οι οποίοι όπως είχε υποστηρίξει η Hind «δεν μπορούσαν να δουν ο ένας τα σχέδια του άλλου. Όταν πήρα στα χέρια μου τα περίπου 35 σχέδια, διαπίστωσα ότι είχαν εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ τους. Ουσιαστικά όλα τα παιδιά είχαν απεικονίσει το ίδιο θέμα!» Ένα από τα μεγαλύτερα κορίτσια περιέγραψε την οντότητα που είχε δει ως πλάσμα με μια «μικρή μύτη, και ένα στόμα που ήταν μια μικρή, ευθεία γραμμή» προσθέτοντας ότι «τα μάτια ήταν πολύ μεγάλα και κεκλιμένα». Ένας άλλος μαθητής περιέγραψε την οντότητα ως «λεπτή και κοκαλιάρικη με σπασμωδικό λαιμό και μάτια μεγάλης και ωοειδούς μορφής».
Και τηλεπαθητική επικοινωνία παιδιών - «εξωγήινου»;
Το θέμα απασχόλησε όλα τα διεθνή ΜΜΕ, και κίνησε το ενδιαφέρον μεγάλων επιστημόνων. Ανάμεσά τους ο ψυχίατρος, καθηγητής του Χάρβαρντ, Dr John Mack, που μαζί με την ελληνικής καταγωγής συνεργάτιδα του Dominique Callimanopoulos επισκέφθηκαν 12 από τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά, στα σπίτια όπου ζούσαν με τους γονείς τους. Στις συζητήσεις που είχαν μαζί τους, κάποια από αυτά υποστήριξαν, πως την στιγμή που είδαν τον «μικρό άνθρωπο» να βγαίνει από το UFO, αισθάνθηκαν σαν να «επικοινωνούσε» τηλεπαθητικά με το μυαλό τους! « Ήταν σαν να άκουγα μία φωνή μέσα στο κεφάλι μου να με μαλώνει λέγοντας: «Γιατί μολύνετε και καταστρέφετε τη Γη; Πρέπει να αλλάξετε συμπεριφορά γιατί θα καταστρέψετε τον πλανήτη σας», περιέγραψαν! Ο John Mack που ανέλυσε τις συνεντεύξεις κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά δεν είχαν μια μαζική ψευδαίσθηση αλλά αυτό που είχαν δει εκείνη την ημέρα ήταν πραγματικό. Αποφάνθηκε τελικά ότι το γεγονός «φάνηκε να είναι, αυτό που είναι». Τα παιδιά είχαν δει κάτι που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν - και τα τρομοκράτησε!
Τι λένε σήμερα οι «μικροί» αυτόπτες μάρτυρες