Ο
Αράπης είναι ένας υπερφυσικός σε μέγεθος ανθρωπόμορφος δαίμονας με σκούρο χρώμα
δέρματος. Το όνομα του προέρχεται από τη λέξη «άραβας». Τα στοιχεία που
οδήγησαν στη δαιμονοποίηση των Αράβων
είναι το σκούρο χρώμα του δέρματος τους, το οποίο ο λαός εξέλαβε ως διαβολικό ,
αλλά, κατά κύριο λόγο, η αγριότητα των Σαρακηνών που υπηρετούσαν ως δήμιοι και
βασανιστές των Τούρκων επί Τουρκοκρατίας.
Στα Επτάνησα ο Αράπης ονομάζεται
Μώρος, από το ιταλικό moro, που σημαίνει «κάτοικος της Μαυριτανίας», «μαύρος».
Στις παραδόσεις εμφανίζεται ως επί το πλείστον κοντά σε πηγές ή πηγάδια να
καπνίζει τη μακριά του πίπα και να φυλάει κρυμμένους θησαυρούς. Παρόμοιες
μορφές ως φύλακες θησαυρών έχουν και οι Αλβανοί στις παραδόσεις τους, αλλά κι
όλοι οι λαοί της Κεντρικής Ευρώπης απ ‘όπου πέρασαν οι Σαρακηνοί ως δήμιοι των
Οθωμανών Τούρκων. Στις ελληνικές παραδόσεις, ως φύλακας θησαυρών αναφέρεται
συνήθως η σκιά του πρώτου κατόχου του θησαυρού, αλλά και οι σκιές ανθρώπων ή
ζώων που σκότωσαν αυτοί που έκρυψαν το θησαυρό με σκοπό να τον στοιχειώσουν. Τα
Στοιχειά αυτά επιφαίνονται συνήθως με μορφές ανθρώπων, ζώων ή δρακόντων. Ένα
από αυτά – πολύ διαδεδομένο στα μέρη απ’ όπου πέρασαν οι Σαρακηνοί – είναι και
ο Αράπης.