Γοργόνες : Αποκυήματα της φαντασίας ή υπαρκτά πλάσματα;

Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 4 τεύχος του περιοδικού Unlocking the Truth 

Οι αναφορές για την ύπαρξη των γοργόνων ξεκινάνε από την αρχαιότητα και φτάνουν στις μέρες μας. Τις συναντάμε στις λαϊκές παραδόσεις σχεδόν όλων τον λαών του κόσμου. Στους Βαβυλώνιους, τους Σουμέριους, τους Σημίτες, τους Αιγυπτίους, και φυσικά τους Έλληνες. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία οι γοργόνες ήταν πλάσματα της θάλασσας, με γυναικείο πρόσωπο και σώμα από την μέση και πάνω, και σώμα ψαριού  από την μέση και κάτω. Οι γοργόνες της ελληνικής μυθολογίας ήταν οι τρείς αδελφές, Σθενώ, Ευρυάλη και η Γοργώ ή Μέδουσα, κόρες του Φόρκυ και της Κητούς. Σύμφωνα με τον Ησίοδο κατοικούσαν πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό , εκεί όπου κατοικούσαν οι Εσπερίδες. Με τον Ησίοδο συμφωνεί και ο Στράβων. Στα "Κύπρια Έπη", ως κατοικία τους αναφέρεται το νησί Σαρπηδόνα, ενώ ο Πλίνιος τις τοποθετεί στα νησιά Γοργάδες. Άλλες γοργόνες ήταν οι Ωκεανίδες, οι 300 κόρες του Ωκεανού και της Τηθύος και οι Νηρηίδες, οι 50 κόρες του Νηρέα. Στην Ρωμαϊκή περίοδο οι Νηρηίδες ταυτίζονταν με τις γοργόνες με τη μορφή που τις ξέρουμε σήμερα. Μετέπειτα στην ελληνική ορθόδοξη παράδοση θα συνδεθεί η Γοργόνα με την Παναγία. 

Σε ένα ξωκλήσι στο ψαροχώρι της Λέσβου Σκάλα Συκαμιάς σε τοιχογραφία απεικονίζεται η Παναγία ως γοργόνα. Η τοιχογραφία αυτή αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του Στρατή Μυριβήλη για το ομώνυμο έργο του. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή οι γοργόνες ταυτίζονται με τις ομηρικές σειρήνες τις γυναίκες- πουλιά. Όπως εξηγεί ο συγγραφέας Jean-Paul Clebert η λέξη «γοργόνα» δεν υπήρχε στην αρχαιότητα και τα πλάσματα που εμείς σήμερα ονομάζουμε «γοργόνες» οι αρχαίοι τα ονόμαζαν «σειρήνες», τις οποίες διαχώριζαν σε γυναίκες-ψάρια και γυναίκες-πουλιά. Ένας πολύ γνωστός θρύλος των βυζαντινών χρόνων που φτάνει μέχρι τις μέρες μας είναι η γοργόνα, η αδερφή του Μεγάλου Αλέξανδρου η οποία σταματά τα καράβια που συναντά και ρώτα τους ναυτικούς αν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Εάν πάρει την απάντηση ότι: «Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει»,  τότε ικανοποιημένη χάνεται στη  θάλασσα, ενώ σε διαφορετική απάντηση βυθίζει το πλοίο και πνίγει το πλήρωμα. Σύμφωνα με την αιγυπτιακή παράδοση η γοργόνα αναδύθηκε από τον ποταμό Νείλο. Σε μια γκραβούρα του 17ου αιώνα απεικονίζεται ένα ζευγάρι γοργόνων που από την μέση και κάτω είχαν ουρά ψαριού και πόδια πάπιας. Αν και η γοργόνα παρουσιάζεται σαν ψάρι-γυναίκα, οι πρώτες αναπαραστάσεις παρουσίαζαν έναν γοργόνο, τον θεό Οάννες των Σουμερίων που λατρεύονταν από το 5000 π.Χ. Σύντροφος του ήταν η θεά Ατάργατις. Σε νόμισμα του Δημητρίου του Γ΄, ηγεμόνα των Σελευκιδών και βασιλέων της Συρίας η θεά Ατάργατις ή Δερκετώ απεικονίζεται με σώμα ψαριού και πέπλο κρατώντας ένα αυγό, ανάμεσα σε μίσχους κριθαριού. Στις παραδόσεις των ευρωπαϊκών λαών οι γοργόνες δεν κατοικούν μόνο στη θάλασσα αλλά σε λίμνες και σε ποτάμια. Οι πιο γνωστοί ευρωπαϊκοί μύθοι είναι «Το παραμύθι της Κορνουάλης», η  «Γοργόνα του Zehnor» και ο μύθος που αναφέρεται στον ιδρυτή του Λουξεμβούργου κόμη Ζίγκφριντ ο οποίος είχε παντρευτεί μια γοργόνα.

Ποιες είναι οι πιο γνωστές μαρτυρίες για θεάσεις γοργόνων;

Στο ημερολόγιο του με ημερομηνία 4 Ιανουαρίου 1493 ο Χριστόφορος Κολόμβος αναφέρει ότι είδε γοργόνες να βγαίνουν στην επιφάνεια της θάλασσας, και για τις οποίες γράφει:  «Δεν ήταν τόσο όμορφες όσο είναι ζωγραφισμένες, αν και σε κάποιο βαθμό έχουν μια ανθρώπινη εμφάνιση στο πρόσωπο ...». Με την άποψη του Κολόμβου συμφωνεί και ο Γεώργιος της Τραπεζούντας. Ο Hendrik Hamel ήταν μέλος του πληρώματος που αποτελούνταν από 64 άντρες του ολλανδικού πλοίου Sperwer που είχε αποπλεύσει από την Bahavia στις 18 Ιουνίου 1653 και βυθίστηκε ανάμεσα στην Ιαπωνία και την Κορέα με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 8 άνθρωποι. Οι επιζήσαντες οδηγήθηκαν στην νότια ακτή του νησιού Genok της Κορέας και αφού έμειναν εκεί 10 μήνες μεταφέρθηκαν στην Σεούλ για να επιστρέψουν από κει στην Ολλανδία. Όταν επέστρεψαν ο Hamel έγραψε ένα βιβλίο που αναφέρονταν στην ύπαρξη γοργόνων στο νησί. Τον Ιούνιο του 1608 στο ημερολόγιο του πλοίου Henry Hudson που έπλεε ανοικτά της Ρωσίας δύο μέλη του πληρώματος ο Thomas Hiller και ο Robert Ranner είδαν μια γοργόνα με ουρά φώκιας. Τον 18ο αιώνα το ενδιαφέρον για τις γοργόνες ήταν τόσο μεγάλο ώστε το 1723 συστάθηκε στην Δανία βασιλική επιτροπή με σκοπό να εξετάσει το θέμα. Στάθηκαν πολύ τυχεροί καθώς στο πρώτο τους ταξίδι εντόπισαν έναν γοργονάνθρωπο.  

Για την εμφάνιση ενός πλάσματος με κεφάλι σαν της κατσίκας με γενειάδα, μουστάκι, μαύρο δέρμα, λίγα μαλλιά, μακρύ λαιμό, κοντά χέρια, μακριά δάχτυλα, δάχτυλα των ποδιών και νύχια σαν καρφιά με ένα πτερύγιο στην πλάτη αναφέρεται σε δημοσίευμα ισπανικής εφημερίδας με ημερομηνία  24/6/1737. Στο μουσείο του Barnum στην Νέα Υόρκη που λειτουργούσε από το 1841 έως το 1865 που καταστράφηκε από πυρκαγιά μεταξύ των άλλων εκθεμάτων υπήρχε και το σώμα μιας γοργόνας όπως απεικονίζεται σε «διαφημιστικό φυλλάδιο» που έχει διασωθεί. Το σώμα αυτής της γοργόνας αποτελεί μέχρι και σήμερα αντικείμενο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε αυτούς που το θεωρούν αληθινό και σ' αυτούς που το θεωρούν απάτη. Το 1868 στα νησιά Cape Breton του Καναδά ψαράδες ανέφεραν ότι είδαν μια γοργόνα. Στο Newark Bay στο Deerness του Orkney στην Σκωτία κατά το διάστημα 3 Μαΐου 1890 έως 9 Νοεμβρίου 1890 πολύ άνθρωποι έγιναν μάρτυρες εμφάνισης γοργόνας. Την γοργόνα την περιγράφουν 1.80 περίπου ύψος, μικρό μαύρο κεφάλι, άσπρο σώμα με δύο χέρια. Το 1943, κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου πολλοί Ιάπωνες στρατιώτες είχαν δει σειρήνες στις ακτές των νησιών Kei της Ινδονησίας. Είχαν ύψος 1,50μ, ροζ δέρμα, το πρόσωπο και τα χέρια τους έμοιαζαν ανθρώπινα με στόμα σαν σκηνή. Όταν ο λοχίας Taro Horiba άκουσε ότι μια νεκρή γοργόνα βρέθηκε στην ακτή, πήγε να δει αν ήταν αλήθεια. Όταν επέστρεψε στην Ιαπωνία, προέτρεψε τους επιστήμονες να μελετήσουν τις σειρήνες σε εκείνο το μέρος, αλλά δεν έγινε καμία έρευνα. Το 1807 σε άρθρο τους οι «Times» του Λονδίνου δημοσίευσαν την επιστολή ενός δασκάλου σύμφωνα με την οποία αυτός και άλλοι άνθρωποι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες της θέασης μιας γοργόνας στην ακτή του Σαν Σάιντ. Επίσης σε ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας το 1967 αναφέρεται ότι στην British Columbia στον Καναδά τουρίστες που ταξίδευαν με πλοίο είδαν στην θάλασσα μία γυναίκα με όμορφα ξανθά μαλλιά και ουρά δελφινιού. Το θέμα πήρε διάσταση αλλά από τότε κανείς δε την ξαναείδε. 

Το 1868 στα νησιά Cape Breton του Καναδά ψαράδες ανέφεραν ότι είδαν μια γοργόνα. Τον Αύγουστο του 2009 στην πόλη Kiryat Yam του Ισραήλ δεκάδες άνθρωποι ανέφεραν επίσης ότι είδαν μια γοργόνα.Το 2012, κατά την διάρκεια εργασιών κατασκευής φραγμάτων στη Ζιμπάμπουε υπήρχε μεγάλη  καθυστέρηση, με τους εργαζόμενους να ισχυρίζονται ότι παρενοχλούνταν από σειρήνες. Όταν ο υπουργός Νkomo επισκέφτηκε την περιοχή δήλωσε έντρομος πως δεν ξαναεπιστρέφει εκεί. Στις 6 Μαρτίου 2013 στην θάλασσα της Γροιλανδίας κατά την διάρκεια ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αέριο ο γεωλόγος Δρ.Torsten Schmidt κατέγραψε με την κάμερα του μια γοργόνα. Ο Δρ. Torsten Schmidt ανέφερε ότι κατά την διάρκεια σάρωσης του πυθμένα της θάλασσας εντόπισαν περίεργους θορύβους, ζήτησε να γίνει έρευνα αλλά το αίτημα του απορρίφθηκε. Μιλώντας στο Animal Planet δήλωσε ότι κάνοντας την δική του έρευνα είχε μια περίεργη συνάντηση. «Λοιπόν το κοίταξα καλά και κοιτάζοντας το στο πρόσωπο κατάλαβα ότι ήταν ένα έξυπνο είδος σαν εμάς». Επίσης αναφορές για θεάσεις γοργόνων υπάρχουν στην Κίνα, στα νησιά της Σκωτίας Shetlands, στην Φινλανδία, την Ισλανδία και την Ρωσία.

Και όμως οι γοργόνες υπάρχουν!

Η ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΩΚΕΑΝΩΝ ΚΑΙ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ (NOAA) των ΗΠΑ πρόσφατα επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν γοργόνες και ότι ο αριθμός τους αυξάνεται. Επίσης δημοσίευσε άρθρο της στο «OCEAN FACTS» με τίτλο «Αποδείξεις για την ύπαρξη Υδάτινου ανθρωποειδούς». Σε ανακοίνωση της αναφέρει, ότι οι γοργόνες που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε σπηλαιογραφίες στα τέλη της Παλαιολιθικής περιόδου περίπου το 30.000 π.Χ, υπάρχουν και ζουν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου. Το 2005 βγήκε στην δημοσιότητα ένα βίντεο που δείχνει ένα μεγάλο πλάσμα με χέρια να προσπαθεί να ξεφύγει από τα δίχτυα που είχε πιαστεί. Οι επιστήμονες μελετώντας τα δεδομένα προσπάθησαν να φτιάξουν ένα σκίτσο του πλάσματος. Λίγο καιρό αργότερα κάποια παιδιά που ήταν μάρτυρες σε παρόμοιο συμβάν και κατάφεραν να το καταγράψουν σε βίντεο, όταν κλήθηκαν να ζωγραφίσουν το πλάσμα που είδαν έφτιαξαν ένα ίδιο σκίτσο με αυτό που είχαν φτιάξει οι επιστήμονες. 

Στις 26 Μαΐου του 2013 το  ANIMAL PLANET πρόβαλε το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Μermaid: The Body Found» («Γοργόνα: Το Σώμα Βρέθηκε») αφιερωμένο στις γοργόνες. Όλα ξεκίνησαν όταν ένα κοπάδι φαλαινών βγήκε στην στεριά. Καθώς οι επιστήμονες προσπαθούσαν να διερευνήσουν την αιτία καταγράφοντας ήχους εντόπισαν ένα κάλεσμα που δεν έμοιαζε με κανένα άλλο γνωστού θαλάσσιου πλάσματος, αλλά περισσότερο με συζήτηση. Ο Εκπρόσωπος της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανού Sandy Νίxon μιλώντας σε τηλεοπτικό δίκτυο δήλωσε ότι οι επιστήμονες που συγκεντρώθηκαν στο νησί της Ταϊτής και αφού μελέτησαν όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν σχέση με την εμφάνιση γοργόνων, αποφάνθηκαν ότι υπάρχουν υβρίδια που είναι μισοί άνθρωποι και μισοί ψάρια και ζουν ειρηνικά μεταξύ μας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι γοργόνες ζουν στην πλειοψηφία τους στα θερμά νερά της Καραϊβικής και της Μεσογείου επίσης έχουν εντοπιστεί σε περιοχές του Ειρηνικού και του Νότιου Ατλαντικού Ωκεανού. Ο «γοργονολόγος», Marcus Plumkin του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, δήλωσε ότι υπάρχει ένα μεγάλο ενυδρείο όπου κρατούνται 7 γοργόνες και οι οποίες μελετούνται. Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ από το Animal planet το Εθνικό Ωκεανογραφικό και Ατμοσφαιρικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ δέχτηκε χιλιάδες τηλεφωνήματα, από ανθρώπους που απαιτούσαν να μάθουν την αλήθεια για την ύπαρξη των μυθικών πλασμάτων, κάτι που «εξανάγκασε» το αρμόδιο Υπουργείο να παρέμβει και να διαψεύσει την ύπαρξη τους. 

Ένα άλλο στοιχείο που ενισχύει την ύπαρξη αυτών των πλασμάτων είναι όταν το 1991 στην Νότια Αφρική βρέθηκε  ένα κομμάτι λόγχης στο στόμα ενός νεκρού καρχαρία και στο στομάχι του βρέθηκαν μέλη ενός ανθρωποείδους πλάσματος. Μια νέα θεωρία έρχεται να δώσει μια άλλη διάσταση στον θρύλο της γοργόνας. Σύμφωνα με την οποία υπήρξε ένα είδος προϊστορικού υδρόβιου όντος που ζούσε στην θάλασσα και έμοιαζε με την εικόνα που έχουμε για τις γοργόνες. Σύμφωνα με την οποία το πλάσμα αυτό υπήρξε ο πρόγονος του ανθρώπου. «Είναι σίγουρα μια πολύ ριζοσπαστική θεωρία για την ανθρώπινη εξέλιξη αλλά έχουμε προσεγγίσει τον πανάρχαιο μύθο με μια τεράστια έρευνα και πραγματικά πιστεύουμε ότι έχει βάση», δήλωσε ο Charlie Foley  του Animal Planet, στο δελτίο ειδήσεων του δικτύου Fox. «Είναι πολύ περίπλοκη θεωρία, από την άποψη πως σε κάποιους ακούγεται παρανοϊκό ότι μπορεί πράγματι να υπήρχαν τα μυθικά αυτά πλάσματα. Ας σκεφτούμε όμως, ότι η εξέλιξη του ανθρώπου μπορεί να έχει άμεση σχέση με τη θάλασσα. Είναι σίγουρο ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι ζούσαν κυρίως κοντά στην θάλασσα. Πανομοιότυπα εργαλεία της εποχής του Νεάντερταλ, τα οποία χρονολογούνται έως και 100.000 χρόνια πριν, βρέθηκαν στα ελληνικά νησιά, στην Λευκάδα, την Κεφαλλονιά και τη Ζάκυνθο, γεγονός που σημαίνει ότι από τότε οι άνθρωποι ταξίδευαν με πλωτά», εξηγεί ο Foley και αφήνει να εννοηθεί πως οι γοργόνες είναι ένα είδος πρόγονος του ανθρώπου. Η ερευνητική του ομάδα γνωρίζει πως η άποψη αυτή θα προκαλέσει αντιδράσεις καθώς παρουσιάζει μία νέα άποψη για την εξέλιξη των ειδών.

«Υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε εμάς και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά, όμως πολλά χαρακτηριστικά μας, τα μοιραζόμαστε με τα θαλάσσια θηλαστικά, όπως για παράδειγμα τις μεμβράνες  μεταξύ των δακτύλων μας  - οι οποίες δεν υπάρχουν σε άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά - ή το στρώμα του υποδόριου λίπους και την απώλεια των τριχών του σώματος», εξηγεί ο Foley και επισημαίνει: «Δεν σας κάνει εντύπωση ότι οι άνθρωποι έχουμε την ενστικτώδη ικανότητα να κολυμπούμε αλλά και να ελέγχουμε την αναπνοή μας μέσα στη θάλασσα; Οι άνθρωποι μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο χερσαίο πλάσμα»…

Ένα ακόμη στοιχείο που ενισχύει την παραπάνω άποψη είναι η ιδιαίτερη σχέση που έχει ο άνθρωπος με τα δελφίνια που σύμφωνα με τις λαογραφικές παραδόσεις οι γοργόνες έχουν φιλικότατες σχέσεις. Καθώς η πλειοψηφία των ζώων φοβούνται τον άνθρωπο τα δελφίνια όχι απλώς δεν τον φοβούνται, αλλά και τον ακολουθούν. Με το μεγαλύτερο μέρος των ωκεανών να είναι ακόμα ανεξερεύνητο η ύπαρξη των γοργόνων δεν μπορεί να αποκλειστεί.

apokalypsis.gr

studentlife.com.cy

https://dete.gr

www.invisiblelycans.gr