Ένα από τα παράξενα φαινόμενα που έχουν καταγραφεί, είναι η ανεξήγητη πτώση λίθων. Αν και το φαινόμενο το συναντούμε συχνά τις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια παλιά ιστορία.
Από τον 7ο
αιώνα μ.Χ. υπάρχουν κείμενα που αναφέρονται σε δαίμονες που συνήθιζαν να
λιθοβολούν τους ανθρώπους για εκφοβισμό. Το φαινόμενο θα κάνει την εμφάνιση του
για μια φορά ακόμα το 1930, και η εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ της 8 Αυγούστου θα
κυκλοφορήσει με το κυρίαρχο δίλημμα «φάρσα ή μυστήριον;» Σύμφωνα με το άρθρο
της εφημερίδας επί τρείς μέρες κάθε βράδυ, από της 9:30 μέχρι και τα μεσάνυχτα,
στο σπίτι του κ. Τομπόπουλου στην οδό Αστυδάμαντος 39 στο Παγκράτι, ένα πνεύμα
από τον άλλον κόσμο λιθοβολεί την οικία του. Ο δημοσιογράφος της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
επισκέφθηκε το χώρο και ήρθε σε επαφή με τον ένοικο του Τομπόπουλου, τον κ.
Κωτούλια κατά του οποίου, καθ ‘όλα τα φαινόμενα στρέφεται η… επίθεση των
πνευμάτων. Όπως εξηγεί ο ίδιος στον δημοσιογράφο: «Είναι τρεις βραδιές τώρα που το πνεύμα πετάει τις πέτρες. Αρχίζει από
της 9 και τελειώνει πότε στις 11:30 και πότε στις 12. Νάτες!» Και αφού
δείχνει ένα σωρό από πέτρες που έχουν συσσωρευθεί έξω από την πόρτα του,
συνεχίζει: «Ο στόχος είναι αυτή η
γλάστρα, όλες καταπάνω της πετιούνται. Χθες όμως που άρχισε νωρίτερα, έπεφταν
εδώ, προς το τραπέζι». Στην ερώτηση
του δημοσιογράφου για το άτομο που κρύβεται πίσω από την πτώση των λίθων ο
Κωτούλιας θα συμπληρώσει: «Όλη η γειτονιά
κοιτάζει κάθε βράδυ. Όλοι στέκονται στα παράθυρα και στις ταράτσες για να δουν
από πού έρχονται και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει. Χθες επιτηρούσαν και
είκοσι αστυνομικοί με πολιτικά. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει από πού
έπεφταν οι πέτρες.» Κατόπιν κοντά στον δημοσιογράφο έρχεται και μια άλλη
ένοικος η κ. Νουχάγιερ που συμφωνεί και αυτή με τον προλαλήσαντα: «Φοβερό αυτό που μας συμβαίνει κύριε. Δεν
ξέρουμε τι να κάνουμε, που να σταθούμε. Η πέτρες νομίζει κανείς πως βγαίνουν
μέσα από την γη! Και βγαίνουν ζεστές, καυτές!» Και ο δημοσιογράφος θα
κλείσει το άρθρο: «Φεύγουμε σταυροκοπούμενοι,
όπως άλλωστε έκαναν όλοι οι συγκεντρωμένοι γύρω μας περίοικοι. Ο κ. Τανάγρας
έχει πλέον το λόγο. Εμείς ένα πράγμα διαπιστώσαμε. Ότι τα πνεύματα ακολουθούν
τη μόδα των μαχητικών διαδηλώσεων, μαχητικών αγώνων, μαχητικών συλλαλητηρίων.
Και το πνεύμα της οδού Αστυδάμαντος του Παγκρατίου είναι μαχητικότατων. Απειλεί
τα κεφάλια όλων των Παγκρατιωτών. Η αστυνομία εξ άλλου ας προσέξει καλύτερα. Οι
φαρσέρ ως γνωστών δεν έλειψαν από τον κόσμο.»