Μίλησε με νεκρό από το τηλέφωνο - ΕΜΠΡΟΣ 4/2/1953

(διατηρείται η ορθογραφία της εποχής)

Όσο απίθανο αν σας φανή, είναι γεγονός, ότι έγινε τηλεφωνική επικοινωνία με ένα νεκρό… Δε θα μπορούσα να το πιστέψω, παρ’ όλη την καλόπιστη μεταψυχική μου διάθεσι, αν δεν μου περιέγραφε ο κ. Νικόλαος Αντωνακέας, συγγραφεύς και πολιτευτής, το παρακάτω συνταρακτικόν γεγονός που επιβεβαίωσαν και τα αναφερόμενα πρόσωπα, γνωστότατα στην Αθηναϊκή κοινωνία. Την 17ην Ιανουαρίου, ημέραν Σάββατον, απέθανε ο Μιχαήλ Ρουμάνης, αδελφός του βουλευτού Λακωνίας, Γεώργ. Ρουμάνη. Την Κυριακήν στις 5μ.μ. κηδεύτηκε και την Δευτέραν στις 5.30 μ.μ. η κυρία Χρ. Τηλεφώνησε στο σπίτι του κ. Ρουμάνη για να μάθει νέα της οικογένειας, χωρίς να έχην ιδέα για τον θάνατον του Μιχ. Ρουμάνη. Παρόντες στο τηλεφώνημα αυτό ήταν ο σύζυγος της κ. Χρ. Και μία φίλη της. Η συνδιάλεξις αρχίζει ως συνήθως:

-              Ποιος αυτού παρακαλώ;

-              Εδώ οικία Ρουμάνη

Η κυρία Χρ. Γνώρισε αμέσως την φωνή του Μιχάλη Ρουμάνη

-              Μιχαλάκη εσύ;

-              Ναι εγώ. Εσύ είσαι Χρ.; τι γίνατε βρε αδερφέ;

-              Εμείς ανησυχούσαμε για σας. Δεν περάσατε καθόλου από το σπίτι. Τι κάνει ο Γιώργος; (ο βουλευτής αδερφός του Μιχάλη)

-              Δεν ξέρεις ότι ο Γιώργος είναι στη Βουλή και τα λέει όπως πάντα;

-              Το ξαίρω, βέβαια, αλλά μπορούμε να σας δούμε και λιγάκι. Πότε θα έρθετε στο σπίτι;

-              Θα τους πάρω νάρθωμε, απαντά ο Μιχάλης Ρουμάνης

-              Ξαίρετε αλλάξαμε σπίτι.

-              Το ξαίρομε βέβαια. Μετοικήσατε στην οδό Επτανήσου.

Έτσι τελείωσε η τηλεφωνική συνδιάλεξις και την επομένη, Τρίτη 20 Ιανουαρίου, η κ. Χρ. τηλεφωνεί στο δικηγορικό γραφείο του κ. Γεώργιου Ρουμάνη, και επικοινωνεί τηλεφωνικός με τον γραμματέα του:

-              Μα τι γίνεται ο κ. Γιώργος;

-              Δεν έρχεται στο γραφείο του αυτές τις μέρες λόγω του πένθους των…

-              Ποιου πένθους;

-              Μα δεν μάθατε ότι πέθανε ο Μιχάλης;

-              Πέθανε!... Πότε;

-              Το Σάββατο και τον κηδεύσανε την Κυριακήν.

-              Αδύνατον!!!... Χθες το απόγευμα μίλησα στο τηλέφωνο με τον Μιχάλη… Θα τρελαθώ, μην επιμένετε… Γνώρισα την φωνή του… Μου είπε για πράγματα που μόνον εκείνος έπρεπε να γνωρίζη… και κάτι άλλο που δεν γνώριζε, ότι μετοικήσαμε στην οδόν Επτανήσου…

Αναστατωμένη η κ. Χρ. επισκέπτεται την οικογένεια Ρουμάνη και κατάπληκτη βλέπει το σπίτι γεμάτο κόσμο και πένθος. Ο Μιχάλης Ρουμάνης πέθανε το Σάββατον, δύο ημέρας προ της τηλεφωνικής συνδιαλέξεως. Την Δευτέραν στις 5.30 μ.μ. που τηλεφώνησε, ούτε τηλέφωνο ακούσθηκε, ούτε συνδιάλεξις έγινε καμιά στο σπίτι, όπως δήλωσε κατηγορηματικά ο βουλευτής κ. Ρουμάνης και η αδερφή του. Η οικογένεια του κ. Ρουμάνη εξακολουθεί να παραμένη κατάπληκτη από το γεγονός αυτό.