Γκρέμλινς!

Του Έρικ Σμυρναίου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 9ο τεύχος του περιοδικού Unlocking the Truth

Βρισκόμαστε στα δύσκολα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Εσείς είστε ένας σκληροτράχηλος πιλότος της Βρετανικής Πολεμικής Αεροπορίας με πολλές ώρες πτήσεις στο ενεργητικό σας. Τώρα πετάτε πάνω απ’ τα στενά της Μάγχης, μέσα στη νύχτα, σε ύψος 10 χιλιομέτρων. Κάτω απ’ την κοιλιά του μικρού αεροσκάφους σας απλώνεται το χάος και η σκοτεινή θάλασσα και από πάνω σας ο μαύρος ουρανός. Είστε μόνος μέσα στο στενό πιλοτήριο με μοναδική σας συντροφιά το μονότονο βουητό του κινητήρα και τις φωτεινές ενδείξεις του πίνακα ελέγχου.

Γνωρίζετε ότι μόλις ξημερώσει και προσεγγίσετε τον στόχο σας θα γίνετε στόχος των αντιαεροπορικών βλημάτων των Γερμανικών δυνάμεων ενώ αντίπαλα αεροσκάφη θα προσπαθήσουν να σας καταρρίψουν. Έχετε ξεπαγιάσει γιατί η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας έξω από το αεροσκάφος είναι πολλούς βαθμούς κάτω απ’ το μηδέν ενώ νιώθετε και κάποιες απ’ τις παρενέργειες της έλλειψης οξυγόνου. Ξαφνικά το αεροπλάνο σας παρουσιάζει μηχανικές βλάβες παρά το γεγονός ότι προτού απογειωθείτε, οι μηχανικοί του αεροδρομίου το είχαν ελέγξει λεπτομερέστατα. Οι ενδείξεις των οργάνων στο πιλοτήριο τρελαίνονται. Με την άκρη του ματιού σας πιάνετε μια κίνηση. Κοιτάτε έξω απ’ τα παράθυρα και ανακαλύπτετε ότι στα φτερά του αεροσκάφους, γύρω απ’ τους κινητήρες του και στο πηδάλιο του έχουν αγκιστρωθεί κάτι μικρόσωμα ανθρωποειδή με διαβολική εμφάνιση που προσπαθούν να το καταστρέψουν. Χτυπάνε τα φτερά, στρίβουν την ουρά του, κοπανάνε τους κινητήρες. Οι απότομοι ελιγμοί που κάνετε για να τα ξεφορτωθείτε δεν έχουν αποτέλεσμα. Είναι ολοφάνερο ότι βρίσκεστε σε πολύ άσχημη θέση. Βρίσκεστε αντιμέτωποι με τα θρυλικά Gremlins!

Η παραπάνω ιστορία, αν και φανταστική, βασίζεται σε καταγεγραμμένες αφηγήσεις πεπειραμένων πιλότων των πολεμικών αεροποριών όλων των αντιμαχόμενων κρατών που συμμετείχαν στις εχθροπραξίες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στρατιωτικοί με μεγάλη πείρα και πολλές επιτυχίες στην κατάρριψη εχθρικών αεροσκαφών ανέφεραν θεάσεις παράξενων πλασμάτων που προκαλούσαν ανεξήγητες μηχανικές βλάβες στα αεροσκάφη τους. Η ονομασία που επικράτησε για αυτά στις γραμμές της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας της Μεγάλης Βρετανίας ήταν η λέξη «Gremlins» που ετυμολογικά έχει πολύ αρχαίες ρίζες. Η προέλευση του εν λόγω ονόματος προέρχεται από την παλιά Αγγλική λέξη «greme»  που σημαίνει «παρενοχλώ» και «εκνευρίζω».  Αναφέρεται σε μικρόσωμα δαιμόνια που προέρχονται απ’ το μαγικό βασίλειο των ξωτικών και των νεράιδων. Αρχικά ήταν πλάσματα που ζούσαν βαθιά μέσα στη Γη, ακριβώς όπως οι δικοί μας καλικάντζαροι ή τα γερμανικά Cobolts που κατοικούσαν στα ορυχεία και στα οποία οφείλει το όνομά του το γνωστό σε όλους μας Κοβάλτιο. Ήταν πολύ καλοί μεταλλουργοί και τεχνίτες και βοήθησαν την ανθρωπότητα να αναπτύξει τη δική της τεχνολογία. Η πίστη στην ύπαρξή τους επιβίωσε μέχρι τα πολύ πρόσφατα χρόνια στη λαογραφία των Αγγλοσαξονικών χωρών. 

Λέγεται μάλιστα ότι συνεισφέρανε με τις γνώσεις τους στη δημιουργία της πρώτης ατμομηχανής και ότι δώσανε και κάποιες ιδέες στον Benjamin Franklin προκειμένου να κατανοήσει τη φύση του ηλεκτρισμού. Ωστόσο, δεν ήταν πάντα καλόβουλα και καλοπροαίρετα προς τους ανθρώπους. Πολύ συχνά γινόντουσαν εξαιρετικά σκανταλιάρικα και προκαλούσαν το απόλυτο χάος όταν κάποιος τα δυσαρεστούσε με τη συμπεριφορά του. Οι γραφικές αυτές πεποιθήσεις των παλιών Εγγλέζων που έχουν τις ρίζες τους σε ακόμα αρχαιότερες Κέλτικες παραδόσεις, μοιάζουν αλλόκοτα οικείες στα δικά μας μάτια. Θυμίζουν πολύ έντονα κάποια στοιχεία της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας-η μάλλον Παράδοσης-που μιλάνε για τους παράξενους Κάβειρους, θεότητες μιας αρχαίας ελληνικής μυστηριακής λατρείας η οποία πρωτοεμφανίστηκε στη Λήμνο στην Ίμβρο, τη Σαμοθράκη και τη Θήβα.  Η λατρεία τους επεκτάθηκε στη Μικρά Ασία, στη Μακεδονία, στη Θράκη και στο υπόλοιπο Αιγαίο. Οι Κάβειροι ήταν κοντοί στο ύψος και μάλλον κακόβουλοι και εκπροσωπούσαν την υπόγεια φωτιά και τις μεταλλευτικές εργασίες. Σύμφωνα με κάποια παράδοση ήταν γιοί του Ήφαιστου, αντικατέστησαν τους χαλκουργούς Κύκλωπες και είχαν επομένως πολύ ανεπτυγμένες μεταλλουργικές και τεχνολογικές γνώσεις (ας θυμηθούμε εδώ τις εκπληκτικές δημιουργίες του εν λόγω θεού ανάμεσα στις οποίες ήταν και μεταλλικές υπηρέτριες-ρομπότ που τον βοηθούσαν στις μετακινήσεις του). 

Για να επιστρέψουμε τώρα στα δύσκολα και αιματηρά χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στα τρομερά Gremlins αποδίδονταν μια απίστευτη ποικιλία μηχανικών βλαβών που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν διαφορετικά. Υποτίθεται ότι ρουφούσαν τα καύσιμα απ’ τις δεξαμενές των αεροσκαφών εν ώρα πτήσης, έπαιζαν με τις ραδιοφωνικές συχνότητες, χαλάγανε τα συστήματα προσγείωσης, γεμίζανε με σκόνη τους αγωγούς καυσίμων ή τα ευαίσθητα ηλεκτρικά συστήματα τους, έκοβαν καλώδια, χαλάρωναν βίδες και μπουλόνια, χαλάγανε τα όργανα του πιλοτηρίου, έσπαγαν παράθυρα και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Πολλοί πιλότοι ισχυρίζονταν ότι διέθεταν και τηλεπαθητικές ικανότητες γιατί μπορούσαν να δημιουργήσουν ρεαλιστικές παραισθήσεις στα ανθρώπινα μυαλά, όπως για παράδειγμα μια απατηλή εμφάνιση του εδάφους ή ένα βουνό που ξεπηδούσε απροσδόκητα μέσα απ’ τα σύννεφα. Επίσης, πολλές φορές τα άκουγαν να φωνάζουν, να γελάνε, να ψιθυρίζουν και γενικά να κάνουν κάθε είδους θόρυβο προκειμένου να αποσπάσουν την προσοχή του πληρώματος, ειδικά όταν αντιμετώπιζαν καταστάσεις όπου έπρεπε να  εκτελεστούν επικίνδυνοι ελιγμοί. Σχετικές, και πανομοιότυπες, αναφορές έρχονταν από μακρινά μέρη όπως ήταν η Μάλτα, η Μέση Ανατολή και η Ινδία.. 

Η πρώτη σχετική αναφορά προέρχεται ωστόσο από το 1917 όπου σε μια Βρετανική εφημερίδα, την Spectator, αναφέρθηκε ότι η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία «εντόπισε την ύπαρξη μιας ορδής μυστηριωδών και κακόβουλων ξωτικών που ο μοναδικός σκοπός της ζωής τους ήταν να προκαλούν όσον το δυνατόν περισσότερα προβλήματα στη ζωή των αεροπόρων.» Η ύπαρξη αυτών των όντων έγινε ευρέως γνωστή το 1923 όταν ένας Βρετανός πιλότος που έπεσε στη θάλασσα δήλωσε αργότερα ότι το ατύχημα προκλήθηκε από κάτι μικρόσωμα πλασματάκια που ανέβηκαν μαζί του στο αεροσκάφος και σαμποτάρισαν τη μηχανή του. Η εν λόγω ιστορία κυκλοφόρησε από στόμα με αποτέλεσμα, λίαν συντόμως, και άλλοι Βρετανοί πιλότοι να αρχίσουν να παραπονιόνται για παρόμοιες παρενοχλήσεις  από μικρόσωμα και κακόβουλα πλάσματα που έμοιαζαν να γνωρίζουν πολύ καλά τα τεχνολογικά μυστικά της αεροπλοΐας.  Μια από τις πιο γνωστές σχετικές μαρτυρίες έρχεται από τον διάσημο Αμερικανό αεροπόρο, συγγραφέα, εφευρέτη, στρατιωτικό, και εξερευνητή Charles Lindbergh. Ο εν λόγω πρωτοπόρος, καθώς πραγματοποιούσε το πρώτο αεροπορικό ταξίδι στην ιστορία από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι το Μάιο του 1927, ένα κατόρθωμα που τον έκανε παγκοσμίως διάσημο, κατά την 9η ώρα της μοναχικής του πτήσης, ένιωσε ξαφνικά κάπως «αποκομμένος από την πραγματικότητα». Ύστερα ανακάλυψε ότι ήταν περικυκλωμένος από  κάτι νεφελώδη πλάσματα με αλλόκοτη εμφάνιση τα οποία είχαν πολύ εξελιγμένες γνώσεις όσον αφορά το αεροπλάνο του. 

Αντί να τον παρενοχλήσουν όπως θα περίμενε ίσως κανείς, ήταν πολύ φιλικά μαζί του, τον κράτησαν σε κατάσταση εγρήγορσης ώστε να μην αποκοιμηθεί και τον διαβεβαίωσαν ότι θα τον προστάτευαν και θα τον βοηθούσαν κατά τη διάρκεια του πολύωρου ταξιδιού. Ο Lindbergh κράτησε μυστική την όλη εμπειρία για χρόνια έως ότου έγραψε για αυτή το 1953 στο βιβλίο του The Spirit of St. Louis. Κατά τη διάρκεια της εποχής του μεσοπολέμου, υπήρξαν και άλλες αφηγήσεις που αφορούσαν αυτά τα παράξενα πλασματάκια τα οποία υποτίθεται ότι βοηθούσαν πιλότους ν’ αποφύγουν καταστροφές ή που τους έλεγαν πότε να αλλάξουν πορεία ή υψόμετρο. Τα πράγματα άλλαξαν ραγδαία κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του Φθινοπώρου του 1940,  όταν η Γερμανική Luftwaffe εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση ενάντια στα Βρετανικά νησιά, το φαινόμενο των Gremlins  κορυφώθηκε, τόσο πολύ που το  Βρετανικό Υπουργείο Αεράμυνας αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τη σοβαρότητα του όλου προβλήματος και να προχωρήσει σε συστηματικές προσπάθειες μελέτης του. Μάλιστα, κυκλοφόρησε και ένα επίσημο υπόμνημα που ήταν γραμμένο από ένα ειδικό «Γκρεμλινολόγο» τον πιλότο Percy Prune, το οποίο περιείχε μια λίστα των ζημιών που προκαλούσαν τα εν λόγω πλάσματα και οδηγίες για το πώς να τα κατευνάσει κανείς και να τους αποσπάσει την προσοχή. Επίσης, κυκλοφόρησαν και αφίσες που προειδοποιούσαν για την παρουσία τους. Οι αναφορές για τα Gremlin και τις κακόβουλες δραστηριότητές τους συνεχίστηκαν με αμείωτη συχνότητα κατά τη διάρκεια του πολέμου και προέρχονταν απ’ όλες τις αντίπαλες παρατάξεις. Οι μάρτυρες ήταν συγκροτημένοι και πεπειραμένοι πιλότοι που δεν είχαν κανένα λόγω να διακινδυνεύσουν τη θέση τους λέγοντας τέτοιες εξωφρενικές ιστορίες. Οι σχετικές αναφορές έσβησαν ωστόσο σχεδόν αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου και οι αιθέρες ξαναβρήκαν την ησυχία τους. Τι συνέβη λοιπόν εκείνα τα δύσκολα χρόνια του πολέμου; 

Τι έβλεπαν και τι βίωναν αυτοί οι άνθρωποι; Ίσως, οι εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι πιλότοι κατά τη διάρκεια των αποστολών τους, η μοναξιά, το ακραίο ψύχος, η έλλειψη σωστής οξυγόνωσης του πιλοτήριου, το ακραίο ψυχοσωματικό στρες του πολέμου και της πτήσης πάνω από εχθρικές θάλασσες και εδάφη, η έλλειψη ύπνου και η κούραση, να τους προκαλούσαν πειστικές και έντονες παραισθήσεις. Επίσης, δεν θα έπρεπε να παραγνωρίζει κανείς τον παράγοντα της μαζικής υστερίας που ενδεχομένως έπαιξε το ρόλο της στη δημιουργία του όλου φαινόμενου. Ίσως να επρόκειτο και για κάποιον μηχανισμό ψυχικής αυτοάμυνας που ενεργοποιούσαν αυτές οι ιστορίες μια και είναι πολύ πιο ανακουφιστικό και παρήγορο το να αποδίδει κανείς τις ατυχίες ενός παράτολμου και επικίνδυνου εγχειρήματος στην επιρροή κάποιου υπερφυσικού παράγοντα παρά σε ανθρώπινο λάθος. Οι επιζώντες τέτοιων συναντήσεων επέμεναν ωστόσο ότι ήταν εντελώς νηφάλιοι όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα σκανταλιάρικα εκείνα δαιμόνια. Η  δύναμη αυτών των ιστοριών φαίνεται από το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα, όταν ένα μηχάνημα χαλάσει χωρίς λόγω, υπάρχουν πολλοί που εν ήδη ανεκδότου το αποδίδουν στη δραστηριότητα των θρυλικών Gremlins. 

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ήταν τα Gremlins η εκδήλωση ενός μαζικού μηχανισμού ψυχικής εκτόνωσης που ενεργοποιήθηκε από τις ακραίες και αφύσικες συνθήκες της μάχης των αιθέρων του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου; Ήταν ένα παραισθητικό υπό-προϊόν των τρομερών ψυχοσωματικών καταπονήσεων που υφίσταντο οι εξουθενωμένοι πιλότοι εκείνης της εφιαλτικής εποχής; Κατάφερε το συλλογικό ασυνείδητο της ανθρώπινης φυλής ν’ ανασύρει πανάρχαιες πληροφορίες μέσα απ’ τους δαιδαλώδεις διαδρόμους της παγκόσμιας παράδοσης; Αναστήθηκαν έτσι οι αρχέγονοι Κάβειροι οι οποίοι άρχισαν να κατατρέχουν τους αλαζονικούς ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν τα δώρα που τους είχαν δοθεί για να σκορπάνε το θάνατο και την καταστροφή στο ιερό πρόσωπο της μάνας Γης; Ποιος μπορεί να ξέρει; Πάντως για καλό και για κακό, την επόμενη φορά που θα πετάξετε με κάποιο αεροσκάφος και κάτι παράξενο συμβεί με τα μηχανικά του συστήματα, ρίξετε μια ματιά έξω απ’ το φινιστρίνι σας και κάτω από το κάθισμα σας γιατί που ξέρετε, μπορεί να βρεθείτε αντιμέτωποι με κάποιο πονηρό Gremlin που θα σας χαμογελάει χαιρέκακα.