Του Σταύρου Χατζόπουλου PhD
Το άρθρο δημοσιεύθηκε γα πρώτη φορά στο συλλεκτικό τεύχος Νο1 του Unlocking the Truth Το Μυστήριο Φαινόμενο των UFOs
Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της σύγχρονης ουφολογίας είναι ο προσδιορισμός της προέλευσης των ΑΤΙΑ. Πίσω στη δεκαετία του 1950, η προηγμένη τεχνολογία των παρατηρηθέντων ΑΤΙΑ αποδόθηκε σε εξωγήινους πολιτισμούς και, ακόμα και στην εποχή μας, τα ΑΤΙΑ είναι σχεδόν συνώνυμα με εξωγήινους επισκέπτες.
Η επίσημη θέση της Αστροβιολογίας είναι πως υπάρχουν άφθονες πιθανότητες για εξωγήινη ζωή στο Γαλαξία μας και στο Σύμπαν, αλλά αυτή η ζωή θεωρείται ότι βρίσκεται κάπου «πολύ μακριά». Κι επειδή οι περισσότεροι εξω-πλανήτες απέχουν πολλά έτη φωτός, η πιθανότητα επαφής και επικοινωνίας με άλλες νοημοσύνες μέσω της εξερεύνησης του Διαστήματος, καταντά μηδενική, ή εξαιρετικά απίθανη, με δεδομένη τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής. Η εργασία αυτή αναφέρεται ακροθιγώς σε θέματα που σχετίζονται με την προέλευση των ΑΤΙΑ. Ο αναγνώστης μπορεί να βρει μια επισκόπηση πολύ βασικών πληροφοριών που έχουν συσσωρευτεί στη σχετική βιβλιογραφία, αλλά πίσω από κάθε επιχείρημα υπάρχει μια τεράστια γκάμα ιδιόρρυθμων στοιχείων, τα οποία ΔΕΝ εξετάζονται στην παρούσα εργασία. Υποθέσεις με απαγωγές από ΑΤΙΑ, ΑΤΙΑ και τέρατα, διαφανή σκάφη και άλλες θεωρίες συνωμοσίας, παραμένουν εκτός, για κάποια μελλοντική πραγματεία.
1. Η Επιστημονική Διαδικασία
Η επιστήμη, εν γένει, λειτουργεί με πολύ μεθοδολογικό τρόπο, προκειμένου να καταλήξει σε ένα ειδικό συμπέρασμα. Τα συνηθισμένα βήματα περιλαμβάνουν mia σειρά παρατηρήσεων, τη δόμηση ενός μοντέλου, ανάλυση των δεδομένων και των προβλέψεων του μοντέλου, επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων μέσω επανειλημμένου πειραματισμού και τελικά τη μορφοποίηση μιας σειράς συμπερασμάτων. Αυτό το σχήμα, που είναι έγκυρο για πολλούς κλάδους, λειτουργεί καλά στις φυσικες και μερικα στις βιοϊατρικές επιστήμες. Στην Ιατρική, πχ, μπορούμε να δημοσιεύσουμε δεδομένα που ελήφθησαν από μία και μόνο περίπτωση. Οι πληροφορίες από μία και μόνο παρατήρηση θεωρούνται πολύτιμες, επειδή είναι πασίγνωστο πως η ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία έχει ένα ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων. Η επιστήμη ερμηνεύει τα μοτίβα και συνήθως κάθε δεδομένο που δεν ταιριάζει στο αποδεκτό μοτίβο (outlier), απορρίπτεται. Αυτή η εκδοχή επιστήμης είναι βεβαίως πολύ λανθασμένη. Για παράδειγμα, η Ιατρική δεν είναι ακριβής επιστήμη, αφού τα ανθρώπινα μοτίβα ποικίλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Η πραγματικότητα που θεωρούμε ως δεδομένη, είναι ένα ετερόκλητο μίγμα από μοτίβα και φαινόμενα που κατανοούμε αλλά και μοτίβα για τα οποία δεν έχουμε ιδέα. Η καθημερινή μας πραγματικότητα είναι γεμάτη σημεία που δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε ορθώς (βλ. για παράδειγμα την ευρύτατη γκάμα των Φορτιανών φαινομένων) τα οποία δυστυχώς η ορθόδοξη επιστήμη επιλέγει να αγνοεί.
Ευτυχώς, η εκδήλωση αυτών των άγνωστων μοτίβων επιμένει κι αυτά μας περιμένουν να τα αποκαλύψουμε.
2. Περί της Προέλευσης των ΑΤΙΑ
Δεν είναι πολύ σαφές στη βιβλιογραφία των ΑΤΙΑ ποιος πρότεινε πρώτος την Εξωγήινη προέλευση τους. Μια υπεραπλουστευμένη άποψη είναι ότι κάτι που δεν προέρχεται από τη Γη (επειδή είναι τόσο τεχνολογικά προηγμένο) θα πρέπει να προέρχεται από κάπου ΑΛΛΟΥ. Ο σμηναγός Ντόναλντ Κήχοε, ήταν ένας από τους πρώτους συγγραφείς που απέδωσε εξωγήινη προέλευση στους παρατηρηθέντες ιπτάμενους δίσκους (Keyhoe, 1953). Το σφάλμα που διαπράττουμε διαρκώς εδώ και 60 χρόνια, είναι πως τοποθετήσαμε την προέλευση του φαινομένου σε κάποιο μακρινό μέρος του Γαλαξία ή του Σύμπαντος. Το «ΑΛΛΟΥ» (δηλ. μη Γήινο), γίνεται «ΕΞΩ-» και από το σημείο αυτό, αρχίζουν να συσσωρεύονται πολλά σφάλματα υπόθεσης (assumption-errors).
Η επίσημη θέση της Αστροβιολογίας είναι ότι πιθανή έμβια ζωή μπορεί να υπάρχει σε εξωπλανήτες σε αποστάσεις μόλις 36 ετών φωτός (αρχείο εξωπλανητών της NASA, 2020). Λαμβάνοντας υπόψη την τεχνολογική μας εξέλιξη στον τομέα της πρόωσης, τον χρόνο του ταξιδιού μετ’ επιστροφής προς ένα τέτοιο προορισμό, προκύπτουν πολυάριθμες δυσκολίες που πρέπει να ξεπεραστούν, κι ένα τέτοιο ταξίδι καταντά σχεδόν αδύνατο. Συνεπώς, η ορθόδοξη επιστημονική προσέγγιση στο φαινόμενο των ΑΤΙΑ υποθέτει ότι οι θεάσεις ΑΤΙΑ που έχουμε καταλογογραφήσει, δεν μπορεί να είναι αληθινές και θα πρέπει να έχουν κάποια εναλλακτική ερμηνεία. Τις περισσότερες φορές, η ορθόδοξη επιστήμη δεν εξετάζει τις περιπτώσεις με προσγειώσεις και ανθρωποειδή, αλλά τα εναέρια φαινόμενα, που είναι ευκολότερο να απορριφθούν.
Το πραγματικά ενδιαφέρον στο παράδειγμα του διαστρικού ταξιδιού είναι η πλάνη του γραμμικού συλλογισμού. Πολλοί διακεκριμένοι αστροβιολόγοι χρησιμοποίησαν αυτό το παράδειγμα (ο αγαπημένος μου είναι ο Καρλ Σέιγκαν) πάνω σε στερεή επιστημονική βάση, αλλά είναι πραγματικά εκπληκτικό το ότι περιφρόνησαν το σημαντικό μέρος της ιστορίας εξαιτίας της άγνοιάς τους σε ό,τι αφορά τα πραγματικά γεγονότα περί ΑΤΙΑ. Δινω ενα πολύ απλο παραδειγμα: Είμαι επιστήμονας, ειδικεύομαι στο ανθρώπινο αυτί, αλλά δεν είμαι ειδικός επί της ορθοπεδικής. Συνεπώς δεν είμαι το κατάλληλο άτομο να δεχτώ εξειδικευμένες ερωτήσεις για συγκεκριμένα θέματα των αρθρώσεων του σώματος. Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει με τους αστρονόμους που είναι πολύ καλά κατατοπισμένοι στο πεδίο της ειδικευσης τους, αλλά πιθανώς έχουν ακούσει τον όρο ΑΤΙΑ μόνο στην τηλεόραση ή στις ειδήσεις. Το βασικο ζήτημα είναι πως αυτά τα αντικείμενα και οι επιβάτες τους βρίσκονται πολύ συχνά στην δικη μας πραγματικοτητα, συνεπώς η τεχνολογική μας ανεπάρκεια να ταξιδεύουμε γρήγορα και μακριά δεν αποτελεί έγκυρο επιχείρημα κατά της πραγματικότητας των ΑΤΙΑ.
Στο παράδειγμα του διαστρικού ταξιδιού χρησιμοποιήσαμε δυο σημαντικές υποθέσεις, που εύκολα αποδομούνται. Η πρώτη είναι οι απαιτήσεις του ταξιδιού μετ’ επιστροφής, και η άλλη είναι η τερματική ταχύτητα του σκάφους. Αλλάζοντας κάποιες υποθέσεις σχετικά με τη διάρκεια ζωής του ταξιδιώτη, ή τον τρόπο μετακίνησης (πχ σκουληκότρυπες), μπορεί κανείς να φτάσει σε πολύ διαφορετικές εκδοχές ως προς τον πιθανό αντικειμενικό σκοπό του ταξιδιού προς έναν εξωπλανήτη. Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι με την τρέχουσα τεχνολογία, τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν μόνο με έναν ειδικό τρόπο (πχ, αδυναμία άφιξης στο στόχο), αλλά απλώς χρειάζεται να ρίξουμε μια ματιά 150 χρόνια πριν για να κατανοήσουμε τις λανθασμένες υποθέσεις που χρησιμοποιούμε σήμερα. Τον 18ο αιώνα είχαμε επιστημονικές αποδείξεις που έδειχναν ότι ήταν αδύνατη η χρήση του τρένου ως μεταφορικό μέσο, επειδή το όχημα θα άδειαζε από αναπνεύσιμο αέρα (Βουλή των Κοινοτήτων, 1845). Αργότερα, πριν την ιστορική πτήση των Αδελφών Ράιτ το 1903, είχαμε πρόσθετα τεκμήρια ότι η πτήση του αεροπλάνου είναι αδύνατη επειδή αυτό είναι βαρύτερο του αέρα (Lord Kelvin, 1895).
Αυτά τα παραδείγματα, που σήμερα θεωρούνται απόλυτες ανοησίες, δεν επηρέασαν θετικά τον τρόπο σκέψης μας. Εξακολουθούμε να είμαστε πολύ αλαζονικοί στις υποθέσεις μας. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε τους ύστατους νόμους του σύμπαντος, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως πολλές φορές στο παρελθόν αυτοί οι νόμοι αποδείχτηκαν λανθασμένοι και απλώς ανθρωπογενείς κατασκευές. Σήμερα πιστεύουμε αξιωματικά πως τίποτα δεν μπορεί να υπερβεί την ταχύτητα του φωτός, ή πως όλα τα όντα στο Σύμπαν έχουν διάρκεια ζωής παρόμοια με τη δική μας. Αυτές οι πεποιθήσεις υπονοούν ότι το διαστρικό ταξίδι είναι αδύνατο. Αυτά τα αξιώματα, που αντικατοπτρίζουν το τεχνολογικό και ιατρικό “status quo” του ανθρώπου τον 21ο αιώνα, είναι μυωπικά και λανθασμένα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως πριν από λίγους αιώνες, ο μέσος όρος της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής ήταν περίπου 45 χρόνια και πως η μέγιστη δυνατή ταχύτητα ενός ιππήλατου κάρου ήταν γύρω στα 30 χλμ/ω.
Η ορθόδοξη επιστήμη, τείνει να αγνοεί τα συσσωρευμένα τεκμήρια που δείχνουν ότι το Σύμπαν όχι μόνο βρίθει από ζωή, αλλά και πως αυτή κατά κάποιο τρόπο αλληλεπιδρά διαρκώς με μας (Vallee, 1969; Bowen, 1974; Rosales 2015, 2016).
Εξετάζοντας τα συσσωρευμένα τεκμήρια περί προσγειώσεων ΑΤΙΑ και τις περιγραφές των επισκεπτων, μπορούμε να υποθέσουμε πως τα ΑΤΙΑ έχουν τις ακόλουθες πιθανές προελεύσεις:
Α. Μπορεί να είναι σκάφη από μια συγκεκριμένη περιοχή του Γαλαξία, υποθέτοντας πως οι πιλότοι τους έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από την ανθρώπινη, και ότι έχουν αναπτύξει τρόπους πρόωσης πολύ πιο πέρα από την τρέχουσα τεχνολογική μας δυνατότητα. Μπορούμε να ονομάσουμε αυτή την υπόθεση ως την οριζόντια υπόθεση (δηλ. σύνδεση δυο σημείων, από το Α στο Β)
Β. Μπορεί να είναι σκάφη από άλλη διάσταση, ή άλλο επίπεδο. Η σημερινή επιστήμη δεν έχει τρόπο περιγραφής, υπό όρους 3 διαστάσεων, του τι μπορεί να είναι μια διάσταση, ή ένα επίπεδο. Ο αναγνώστης θα πρέπει να δώσει προσοχή στο ότι ο όρος «διάσταση» αναφέρεται σε μια άλλη τρισδιάστατη πραγματικότητα που χωρίζεται από τη δική μας από κάποιο είδος «ενεργειακού» φράγματος. Η θεωρία των Χορδών περιγράφει 7 θεωρητικές διαστάσεις πάνω από τις 3 τις οποίες αντιλαμβανόμαστε, οι οποίες «διπλώνουν» στις τρεις διαστάσεις χώρου τις οποίες αντιλαμβανόμαστε καθημερινά (Space.com, 2020). Οι πληροφορίες που έχουμε γι αυτές τις πιθανές διαστατικές δομές προέρχεται από μεταφυσικές πηγές (Roberts, 1972, 1997). Μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτή την υπόθεση, ως κάθετη υπόθεση (όπου τα σημεία Α και Β συμπίπτουν). Αυτή υπόθεση στηρίζει τα δεδομένα πολλών παρατηρήσεων όπου τα σκάφη απλώς εξαφανίστηκαν επί τόπου. Ο όρος «εξαφανίζονται» υπονοεί ότι τα σκάφη απλώς «σβήνουν» από την πραγματικότητά μας.
Γ. Μπορεί να είναι απλώς πειραματικά οχήματα ανθρώπινης προέλευσης από νέα και μυστική, στρατιωτική τεχνολογία. Εμφανώς, η τελευταία κατηγορία αφορά ένα μικρό μέρος παρατηρήσεων ΑΤΙΑ, συμπεριλαμβανομένων εναέριων μεταλλικών αντικειμένων και φώτων στον ουρανό. Επειδή το υλικό αυτού του άρθρου αφορά παρατηρήσεις ανθρωποειδών και τις αλληλεπιδράσεις τους με τους ανθρώπους παρατηρητές, αυτή η κατηγορία παρατηρήσεων (δηλ. άγνωστα ανθρώπινα σκάφη), μπορεί να εξαιρεθεί. Στο πλαίσιο αυτό θα θεωρήσουμε ως αληθή τεκμήρια περί ΑΤΙΑ, ΜΟΝΟ στοιχεία σχετικά με περιπτώσεις όπου άνθρωποι παρατήρησαν ανθρωποειδείς επισκέπτες κοντά σε δισκοειδή, ή ωοειδή αντικείμενα.
3. Παράγοντες που επηρεάζουν τις υποθέσεις περί προέλευσης
1. Ο Ζακ Βαλλέ παρατήρησε (Vallee, 1988) ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλές εμφανίσεις, απαγωγές, προσγειώσεις και παρατηρήσεις ΑΤΙΑ (θεωρώντας ότι τη νύχτα ο κόσμος συνήθως κοιμάται μετά από μια ορισμένη ώρα και δεν παρατηρεί συνεχώς τον ουρανό). Στο πλαίσιο αυτό, είναι μάλλον αδύνατο οι διαστρικοί ταξιδιώτες να μας επισκέπτονται τόσο συχνά, προκειμένου να πραγματοποιήσουν επαναλαμβανόμενες και συχνά γελοίες πράξεις (λήψη δειγμάτων νερού, φυτών κλπ). Ο Βαλλε το 1993 (Vallee, 1993) έγραψε ένα πολύ αξιόλογο αθρο στο περιοδικό Journal of Scientific Exploration , εξηγώντας γιατί τα ΑΤΙΑ είναι πολύ πιθανόν να μην είναι εξωγήινης προέλευσης. Το συγκεκριμένο αθρο θα πρέπει να διαβαστεί από όλους τους ερευνητές της Ουφολογιας.
2. Έχουμε μια εξαιρετικά μεγάλη ποικιλομορφία της μορφολογίας των επισκεπτών και των παρατηρηθέντων εναέριων σκαφών. Κατά ενδιαφέροντα τρόπο, το τελευταίο στοιχείο ποικίλει αναλόγως της ιστορικής περιόδου. Αν εξετάσουμε τα τελευταία 4000 χρόνια της ιστορίας μας, έχουμε έμμεσες περιγραφές περί επίσκεψης Θεών, Αγγέλων, παράξενων μικρόσωμων πλασμάτων (γνώμοι), αερόπλοια, ιπτάμενους δίσκους, γκρίζα ανθρωποειδή, ξανθά ανθρωποειδή, ή ερπετόμορφα ανθρωποειδή (Vallee, 1969, Rosales 2015, 2016). Χωρίς καμία αμφιβολία, αυτές οι παρατηρήσεις μπορεί να είναι το άθροισμα επισκεπτών που προέρχονται από το Διάστημα, ή από ένα άλλο χώρο, ή τόπο (επίπεδο/διάσταση). Όμως η μεγάλη ποικιλομορφία των αναφορών υπονοεί μια πολύ απλή αλήθεια. Ότι δηλαδή η παρατήρηση δεν αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή συμβάν αλλά, το πιθανότερο, σε μια διαστρεβλωμένη εκδοχή από κάτι πραγματικό. Ο κάθε παρατηρητής αναφέρει κάτι που βγάζει νόημα στη δική του δόμηση της πραγματικότητας. Αυτή είναι μια θεωρία που κατάστρωσε ο Ισπανός ουφολόγος Χοσέ Αντόνιο Καραβάκα (Caravaca, 2019) η οποία υποστηρίζει την διαστατική προέλευση αυτών των επισκεπτών. Η διαστρέβλωση προέρχεται από το γεγονός ότι τα σκάφη αυτά ανήκουν σε μια διαφορετική πραγματικότητα, συνεπώς προκαλούν μια χωροχρονική διαστρέβλωση (κάτι σαν τους κυματισμούς σε μια υδάτινη επιφάνεια) όταν εισέρχονται στις δικές μας τρισδιάστατες συντεταγμένες. Σύμφωνα με τις αναφορές, αυτά τα φαινόμενα διαστρέβλωσης επηρεάζουν τους μάρτυρες, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της παρατήρησης, αλλά σε μια πολύ μεγαλύτερη χρονική περίοδο (Vallee, 1988, Linda Moulton Howe, 1998). Τυπικές περιπτώσεις όπου οι μάρτυρες υπέφεραν για μεγάλη χρονική περίοδο (σωματικά και ψυχικά) είναι η απαγωγή των Μπέτυ και Μπάρνεϋ Χιλλ το 1961, ή το περιστατικό με τον Στήβεν Μίκαλακ στο Falcon Lake το 1967.
Η προέλευση των ΑΤΙΑ από άλλες διαστάσεις, ή επίπεδα, μπορεί να εξηγήσει τον υψηλό αριθμό παρατηρήσεων («αναλαμπές» μέσα από ποικίλες πραγματικότητες) και τις διαστρεβλώσεις σε ό,τι αφορά τα φυσικά χαρακτηριστικά των ΑΤΙΑ. Συνήθως υπάρχουν κάποιοι χρονικοί περιορισμοί στην διάρκεια της επίσκεψης, σχετιζόμενοι με ενεργειακά θέματα που η τωρινή επιστήμη δεν κατανοεί. Οι σχετικές πληροφορίες προέρχονται κυρίως από μεταφυσικές πηγές (Roberts, 1997). Εάν οι διαστατικές επισκέψεις έχουν χρονικόυς περιορισμους, τότε δεν μπορούμε να εξηγήσουμε πλήρως τις καταθέσεις από άτομα που ισχυρίστηκαν ότι είχαν παρατεταμένη και επαναλαμβανόμενη φυσική επαφή με άλλα όντα (επαφικοί). Οι πλέον περιβόητες περιπτώσεις είναι του Τζωρτζ Αντάμσκι που ισχυρίστηκε ότι είχε επαφές με Αφροδιτιανούς (Adamski, 1956, Bennett, 2008) και του Μπίλλι Μάγιερ που ισχυρίστηκε ότι είχε επαφή με όντα από τις Πλειάδες (Stevens & Meier, 1988, Korff, 1995). Ο αναγνώστης ας σημειώσει πως η υπόθεση Αντάμσκι είναι ιδιαίτερη, επειδή από μη επιβεβαιωμένες πηγές έγινε γνωστό πως ο ίδιος διέθετε συγκεκριμένα πολιτικά προνόμια, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην υπόθεση ότι ο Αντάμσκι εργαζόταν για κάποια μυστική υπηρεσία, ακολουθώντας κάποια παράλογη μυστική ατζέντα. Και στις δυο περιπτώσεις των επαφικών, διαθέτουμε άφθονο φωτογραφικό υλικό, που μάλλον δεν είναι αυθεντικό. Αυτό δεν σημαίνει πως οι περιπτώσεις είναι αποδεδειγμένα απάτες, ή παραισθήσεις. Είναι δυνατό κάποια μη ανθρώπινη νοημοσύνη να ήρθε σε επαφή με αυτά τα άτομα, τους προσέφερε πληροφορίες κι αυτοί πλαστογράφησαν τα υλικά τεκμήρια για να υποστηρίξουν τις εμπειρίες τους.
Πιθανώς το ίδιο ισχύει για ένα πολύ μεγάλο αριθμό απαγωγών από ΑΤΙΑ (Mack, 1999), όπου οι πραγματικές «σκηνές» μάλλον δεν λαμβάνουν χώρα στην υλική πραγματικότητα και δεν μπορούν να υποστηρίξουν τα υλικά τεκμήρια που αναφέρονται.
3. Ένα προσωπικό ερώτημα που μορφοποίησα στις αρχές της δεκαετίας του 1980 είναι πως οι αναφορές για ανθρωποειδή που φορούν κάποιο είδος αναπνευστικού εξοπλισμού, είναι σχετικά σπάνιες. Η πλειονότητα των περιπτώσεων αναφέρονται σε όντα που αναπνέουν την ατμόσφαιρά μας. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτό, ή έστω κατανοητό, δεδομένης της αναπόφευκτης ποικιλομορφίας της ζωής στο Σύμπαν. Συνεπώς αυτή η παρατήρηση ίσως αποτελεί ένδειξη κάποιας διαστρέβλωσης από μέρους του παρατηρητή. Ότι δηλαδή ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται κάτι που δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά τα οποία αυτός νομίζει πως αυτό το κάτι πρέπει να έχει. Η διαστρέβλωση μπορεί να γεννιέται από το νου του μάρτυρα, αλλά θα μπορούσε να δημιουργείται εκουσίως από τους επισκέπτες. Είναι πολύ πιθανό οι επισκέπτες να καμουφλάρουν την εικόνα τους ως ανθρωποειδείς μορφές, προκειμένου να αποφύγουν την ολική σύγχυση των ανθρώπων μαρτύρων. Αυτή η υπόθεση δημιουργεί περισσότερα ερωτηματικά, επειδή εάν οι επισκέπτες καμουφλάρουν την εμφάνισή τους, τότε τίποτα δεν αποκλείει ότι μπορεί να καμουφλάρουν και όλο το σκηνικό. Αν κάτι τέτοιο είναι πιθανό, τότε η παρατήρηση των ΑΤΙΑ μεταβάλλεται σε κάτι ακραία υποκειμενικό. Η υπόθεση του καμουφλάζ δεν συνάδει με την θεωρία περί διαστατικής, ή χωρικής προέλευσης των ΑΤΙΑ.
4. Ένα ενδιαφέρον ζήτημα στη βιβλιογραφία περί ΑΤΙΑ σχετίζεται με τις πληροφορίες που έδωσαν στους μάρτυρες οι πιλότοι και οι επιβάτες των ΑΤΙΑ. Αυτό το ζήτημα απαιτεί εκτεταμένη παρουσίαση, αλλά αναφέρεται εδώ σε σχέση με την μη χωρική προέλευση των ΑΤΙΑ. Τον περισσότερο χρόνο, οι πληροφορίες που παρέχουν οι ουφοναύτες είναι άχρηστες ή ασυνάρτητες (πχ η προέλευσή τους) και δίδεται στους «λάθος» ανθρώπους (προειδοποιήσεις για την κακή χρήση της πυρηνικής ενέργειας, ή προειδοποιήσεις για το περιβάλλον του πλανήτη κλπ). Ο Βαλλέ στα βιβλία του (Vallee 1969, 1988) επιβεβαιώνει ότι αυτό το είδος της παραπλανητικής πληροφορίας είναι πολύ κοινό στην αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και μη ανθρώπινων οντοτήτων. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι υπάρχει κάποια σκανδαλιάρικη πρόθεση, αλλά η αλήθεια ίσως είναι πολύ απλή, ότι δηλαδή σε διαφορετικές διαστατικές πραγματικότητες, οι ίδιες πληροφορίες μπορεί να είναι παντελώς άχρηστες αφού αναφέρονται σε διαφορετικά πλαίσια αναφοράς (πχ, «ερχόμαστε από τον Άρη ή την Αφροδίτη»). Βέβαια οι νοημοσυνες που μπορούν να γεφυρώνουν αυτές τις διαστάσεις θα έπρεπε να γνωρίζουν την πιθανή διαστρέβλωση των πληροφοριών που δίνουν !! Εναλλακτικά, θα πρέπει να θεωρήσουμε πως οι πληροφορίες που δίδονται, διαστρεβλώνονται κατά κάποιο τρόπο από το σύστημα πεποιθήσεων του ανθρώπου-παρατηρητή. Προσωπικά πιστεύω σχετικά, ότι ο νους του ανθρώπου-παρατηρητή δεν μπορεί να συσχετίσει ευθέως το όλο πλαίσιο της εμπειρίας με τα ΑΤΙΑ και προκαλεί κάποια διαστρέβλωση της τελικής, απομνημονευθείσας πληροφορίας. Κάτι παρόμοιο δηλαδή με τις ονειρικές εμπειρίες, τις οποίες πολλές φορές δεν μπορούμε να εκφράσουμε σε λογικές σκέψεις.
Συμπεράσματα
Μια μερίδα των σύγχρονων ουφολόγων υποστηρίζει τη θεωρία ότι τα ΑΤΙΑ προέρχονται από μια άλλη διάσταση πραγματικότητας. Ως υποστήριξη σε αυτήν, συγκεκριμένες μεταφυσικές πηγές περιγράφουν ότι υπάρχουν πολυάριθμα επίπεδα, ή διαστάσεις (Roberts, 1997) που συμπίπτουν στον ίδιο χώρο με την δική μας 3D πραγματικότητα. Οι πολυπληθείς επισκέψεις υπαινίσσονται ότι είναι πιο πιθανό οι επισκέπτες να έχουνε αναπτύξει τεχνολογία για διαστατικα άλματα, παρα μια τεχνολογία για να διανύουν τις τεράστιες αποστάσεις στο Γαλαξία μας, ή στο Σύμπαν. Πιθανώς το σύνολο των παρατηρήσεων ΑΤΙΑ (δηλ. προσγειώσεις με ανθρωποειδή) αναφέρονται σε επισκέπτες και από διασταλτικές και από χωρικές συντεταγμένες. Επειδή οι αστρικοί ταξιδιώτες δεν προκαλούν χωροχρονικές διαστρεβλώσεις, η λεπτομερής εξέταση των μαρτύρων μπορεί να παράσχει στοιχεία για την προέλευση των επισκεπτών. Αυτό το θέμα γίνεται φυσικά κάπως πιο περίπλοκο αν θεωρήσουμε την πιθανότητα ότι οι επισκέπτες μπορούν να καμουφλάρουν όχι μόνο την εμφάνισή τους, αλλά και ολόκληρη τη σκηνή όπου λαμβάνει χώρα αυτή η αλληλεπίδραση.
Υπάρχει και άλλο ένα σημείο που θα πρέπει να στρέψουμε απαραίτητα την προσοχή μας, στο πως επηρεάζουν τα ΑΤΙΑ την κοινωνική μας συμπεριφορά. Τα τελευταία 30 χρόνια ο Βαλλε’ υποθέτει ότι ο ρόλος των ΑΤΙΑ είναι να δημιουργήσουν συγκεκριμένες κοινωνικές συμπεριφορές μέσα από συγκεκριμένα αρχέτυπα. Από αυτή την άποψη τα ΑΤΙΑ υπεισέρχονται πλήρως στο χώρο του παραφυσικού.
Η ουφολογία δεν πρέπει να εξελιχθεί προς την κατεύθυνση της καταλογογράφησης των εναέριων φαινομένων. Το κάναμε αυτό επί πολλά χρόνια και ξέρουμε ότι δεν μας οδηγεί πουθενά. Η παρατήρηση φώτων, ή παράξενων αντικειμένων στον ουρανό, είναι αρκετά επικίνδυνη για την ουφολογία, γιατί πρέπει να φιλτράρουμε και να απορρίψουμε όλα τα φυσικά και ανθρωπογενή φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων πιθανών άκρως απόρρητων συσκευών και σκαφών. Και με τη διείσδυση της τεχνολογίας των drone στην καθημερινή ζωή, η παρατήρηση φώτων και μεταλλικών αντικειμένων στον ουρανό, καταντά σχεδόν μάταιη. Πιθανώς η καλύτερη προσέγγιση προς την ανεύρεση του κλειδιού του μυστηρίου των ΑΤΙΑ είναι ο άνθρωπος-μάρτυρας και οι αλληλεπιδράσεις του με τα σκάφη και τους επισκεπτες.
Το επιχείρημα της ορθόδοξης επιστήμης για το αδύνατο των επισκέψεων από άλλους πλανήτες, βασισμένο στην έννοια των τεράστιων διαστρικών αποστάσεων, ίσως είναι εν μέρει ορθό, αν η πλειονότητα των επισκεπτών προέρχεται από άλλες διαστάσεις!! Φυσικά, η τεχνολογική πρόοδος στην ανθρώπινη ιστορία, τα τελευταία 600 χρόνια (από την εποχή του Γαλιλαίου και του ηλιοκεντρικού συστήματος) υπονοούν σαφώς ότι τα πάντα είναι δυνατά, ακόμα κι αν προς το παρόν φαίνονται αδιανόητα.
Η επιστήμη θα πρέπει να είναι αντικειμενική, αλλά όχι δογματική. Τα αξιώματα είναι χρήσιμα, αλλά πολλές φορές μπορούν να οδηγήσουν σε σφάλματα. Τα τεκμήρια για τα ΑΤΙΑ ήταν μπροστά στα μάτια μας εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά στον αιώνα αυτό έχουμε αναπτύξει όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να κατανοήσουμε ότι το Σύμπαν βρίθει από εκδηλώσεις ευφυΐας.
Βιβλιογραφία
1. Donald Keyhoe - Flying Saucers from Outer Space, Henry Holt & Co, 1953.
2. NASA exoplanet Archive, 2020.
3. Βουλή των Κοινοτήτων, 1845 –Report from the selected committee on Atmospheric Railways.
4. Lord Kelvin - https://www.xaprb.com/blog/flight-is-impossible/, 2020
5. Jacques Vallee – Passport to Magonia: From Folklore to flying saucers, Daily Grail Pub, 1969 (ανατύπωση 2014).
6. Charles Bowen (editor) – The humanoids, Futura publications, 1974
7. Albert Rosales – Humanoid Encounters 1930-1949, Triangulum Publishing, 2016.
8. Albert Rosales – Humanoid Encounters 1995 -1999, Triangulum Publishing, 2015.
9. Space.com – How the Universe could possibly have more dimensions , https://www.space.com/more-universe-dimensions-for-string-theory.html, 2020.
10. Jane Roberts – Seth Speaks, the eternal validity of the soul, Amber-Allen, 1972
11. Jane Roberts – The early sessions: Book 1 of the Seth material, New Awareness Network, 1997.
12. Jacques Valle – Dimensions: A Casebook of Alien contact, Anomalist Books, 1988.
13. Jacques Valle – Five Arguments Against the Extraterrestrial Origin of Unidentified Flying Objects , Journal of Scientific Exploration Vol 4: 1, 105-117 , 1990.
14. Jose Antonio Caravaca – Distortiòn , Guante Blanco Editorial, 2019
15. Linda Moulton Howe – Glimpses of other realities, Paper Chase Press, 1998.
16. George Adamski – Flying Saucers have landed, New Saucerian Press , 1956 (1977 reprint)
17. Collin Bennett – Looking for Orthon: The Story of George Adamski, the first flying saucer contactee, Paraview Press 2001.
18. Wendelle C. Stephens and Eduard Billy Meir – Message from the Pleides: The contact notes of Eduard Billy Meir Volume 1, Ufo photo archives, 1988.
19. Kal K Korff – The Billy Meir Story: Spaceships from the Pleides, Prometheus books, 1995.
20. John E Mack – Passport to the Cosmos, White crow books, 1999 (reprint 2011).