Του Αγγελή Μπεκιάρη
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο συλλεκτικό τεύχος Νο1 του Unlocking the Truth Το Μυστήριο Φαινόμενο των UFOs
Πριν αναλύσουμε το αν και πως υφίσταται εξωγήινη επαφή μέσω της Αστρικής προβολής θα ήθελα να απαντήσω πρώτα σε κάποια ερωτήματα που σίγουρα θα έχουν όλοι.
Τι σημαίνει αστρική προβολή με απλά λόγια?
Η αστρική προβολή είναι ένα φαινόμενο όπου το άτομο νιώθει να αποχωρίζεται από το φυσικό του σώμα και είναι σε θέση να ταξιδέψει στον αστρικό κόσμο και να έχει και εμπειρίες μέσα σε αυτόν.
Πότε συμβαίνει?
Η αστρική προβολή συμβαίνει όταν το αστρικό σώμα διαχωρίζεται από το φυσικό σώμα. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε ακούσια είτε με τη θέλησή μας. Ακούσια μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις ατυχημάτων, βαριών ασθενειών ή και μέσω ονείρων.
Πού βρίσκεται αυτός ο αστρικός κόσμος;
Δε πρόκειται για κάποιο συγκεκριμένο χώρο, αλλά για ένα διαφορετικό τρόπο αντίληψης.
Υπάρχουν οντότητες στον αστρικό κόσμο που δεν υπάρχουν στον φυσικό;
Γενικά είναι αποδεκτό ότι όχι απλά υπάρχουν, αλλά αλληλοεπιδρούν και με τους ανθρώπους. Γενικά ο αστρικός κόσμος είναι γεμάτος με αστρικούς κατοίκους και θεωρητικά είναι και πιο ασφαλής από τον υλικό κόσμο.
Ποιά είδη επαφών με εξωγήινους έχουν καταγραφεί στην ιστορία;
Mακρινές θεάσεις:
1.Νυχτερινό φως
2.Δισκος στο φως της μέρας
3.Ορατό από Ραντάρ
Στενές Επαφές.
1. Πρώτου τύπου: ΑΤΙΑ σε κοντινή απόσταση χωρίς αλληλεπίδραση με το περιβάλλον
2. Δεύτερου τύπου: ΑΤΙΑ σε κοντινή απόσταση που αλληλοεπιδρά με το περιβάλλον. Αφήνει στοιχεία όταν αποχωρεί όπως σημάδια καψίματος.
3. Τρίτου τύπου: ΑΤΙΑ σε τέτοια απόσταση που φαίνονται οι επιβάτες να μπαίνουν η να βγαίνουν από το σκάφος.
4. Τέταρτου τύπου: Απαγωγή ανθρώπων χωρίς τη θέλησή τους από τους επιβαίνοντες στο ΑΤΙΑ.
5. Πέμπτου τύπου: Άμεση επαφή μεταξύ επιβαινόντων των ΑΤΙΑ και των ανθρώπων που τα εντοπίζουν. Υπάρχει επικοινωνία που μπορεί να είναι λεκτική η τηλεπαθητική.
Οι εξωγήινοι είναι Αστρικές Οντότητες
Το κλειδί για να βγάλουμε νόημα είναι να κατανοήσουμε πως οι εξωγήινοι δεν έχουν υλική υπόσταση! Όλοι τους είναι αστρικές οντότητες. Οι κάτοικοι στον αστρικό κόσμο μπορούν να πάρουν όποια μορφή εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες ή τους σκοπούς τους. Ωστόσο πιο συχνά υιοθετούν τις μορφές που ικανοποιούν τις προσδοκίες που έχουν στο μυαλό τους αυτοί που τους αντιλαμβάνονται, εφόσον αυτός ο τρόπος είναι ο καλύτερος για να καθιερώσουν μια σχέση με αυτά τα άτομα. Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα όταν συναντούν εξωγήινους περιμένουν να δουν Γκρίζους και επομένως οι περισσότεροι βλέπουν αυτό τον τύπο.
Παρόλο που οι εξωγήινοι είναι αστρικές οντότητες , και οι συναντήσεις μαζί τους συμβαίνουν πάντα σε αστρικό επίπεδο, είναι πιθανό να παράγουν φυσικά φαινόμενα και τεχνουργήματα, είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Πως γίνεται να τους βλέπουμε και κάποιοι να τους νιώθουν αν είναι σε αστρικό επίπεδο;
Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται Αισθητιριακή Μεταφορά.
Οι πληροφορίες σχετικά με τις αστρικές οντότητες δε φτάνουν σε εμάς μέσω των φυσικών μας αισθήσεων. Μονάχα φαίνεται πως φτάνουν σε εμάς μέσω των αισθήσεών μας. Παράγονται μέσα στο μυαλό με τη μορφή που ονομάζεται αισθητηριακές μεταφορές (Sensory metaphors) και ύστερα προβάλλονται φαινομενικά προς τα έξω, σε αυτό που θέλουμε να νομίζουμε πως είναι το εξωτερικό μας περιβάλλον. Λέω <<προβάλλονται φαινομενικά>>,επειδή το εξωτερικό περιβάλλον υπάρχει μέσα στο μυαλό, όπου εν πρώτης γεννήθηκε η αισθητηριακή μεταφορά, και έτσι δεν απαιτείται κανενός είδους προβολή. Το όνειρο είναι ένα είδος αισθητηριακής μεταφοράς. Οι αστρικές οντότητες μπορούν να μας μιλούν στα όνειρά μας, και εμείς να τα ακούσουμε. Μοιάζει να τους ακούμε με τα αυτιά μας αλλά ακούμε μονάχα μια αισθητηριακή μεταφορά των φωνών τους.
Εδώ μπορούμε ίσως να πούμε πως ένα αστρικό όν, για να ερεθίσει το μυαλό του κατά τη διαδικασία της δημιουργίας μιας αισθητηριακής μεταφοράς και να εξομοιώσει την υλική του παρουσία, θα χρειαζόταν να επηρεάσει τον υλικό εγκέφαλο, και γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται να είναι υλικό. Αλλά αν αυτό ισχύει , τότε η ψυχή θα πρέπει να είναι υλική, εφόσον επηρεάζει τον εγκέφαλο. Ωστόσο λίγοι θεολόγοι, και ακόμα λιγότεροι επιστήμονες, θα ήταν πρόθυμοι να επικυρώσουν την ύπαρξη της υλικής ψυχής. Το σημαντικό στοιχείο που πρέπει να συγκρατήσουμε εδώ είναι πως οι πληροφορίες για τα αστρικά όντα δεν προέρχονται πέρα από τις λεωφόρους των πέντε φυσικών αισθήσεων. Αλλά παράγονται μέσα στο μυαλό και δίνουν την απατηλή εντύπωση των αισθήσεων χρησιμοποιώντας τις αισθητηριακές μεταφορές ,έτσι ώστε να μοιάζει πως οι πληροφορίες αποκτήθηκαν από τις εξωτερικές αισθήσεις.
Αυτή η ψευδαίσθηση μπορεί να είναι απολύτως τέλεια. Αν σκεφτείτε τι υπαινίσσεται όλο αυτό, σύντομα θα συνειδητοποιήσετε πόσο σημαντικό είναι. Συχνά, είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε μια αισθητηριακή μεταφορά από μια εντύπωση των αισθήσεών μας. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε πως ένα αστρικό όν εμφανίζεται ως Γκρίζος εξωγήινος. Το αστρικό όν υπάρχει μονάχα στο αστρικό επίπεδο του μυαλού, καθώς δεν έχει καμία υλική υπόσταση. Ωστόσο , μπορεί να αλληλοεπιδράσει με το μυαλό του ατόμου με το οποίο επικοινωνεί μονάχα αν πάρει τη μορφή μιας αισθητηριακής μεταφοράς. <<Φοράει>> ένα σώμα και φαινομενικά προβάλλει το σώμα αυτό στο εξώτερο περιβάλλον, κάνοντας το τελείως στέρεο και αληθινό για το άτομο που βιώνει την αισθητηριακή μεταφορά της ύπαρξής του. Στην πραγματικότητα δε βρίσκεται καν στον υλικό κόσμο, απλώς έχει παραθέσει μια αστρική μορφή του εαυτού του που υπάρχει στον αστρικό κόσμο πάνω στον υλικό κόσμο. Όμως ,στο άτομο που την αντιλαμβάνεται ,έχει υφή ,σχήμα και θερμότητα. Μπορεί να το δει, να το αγγίξει, να το μυρίσει, να του μιλήσει, να το ακούσει και ,όταν αγγίξει η πιάσει το χέρι αυτού του ατόμου, το άγγιγμα είναι πραγματικό. Το άτομο αυτό μπορεί αρκετά εύκολα να έχει μια πλήρη σεξουαλική επαφή με το αστρικό όν παρόλο που δεν υπάρχει στον υλικό κόσμο με καμία έννοια.
Τώρα θα επεκτείνουμε το παράδειγμα και θα υποθέσουμε πως το αστρικό όν έχει τη δύναμη να επηρεάζει όχι μονάχα την αισθητηριακή αντίληψη του αρχικού ατόμου με το οποίο αλληλοεπιδρά, αλλά και οποιουδήποτε άλλου τυχαίνει να βρίσκεται κοντά σε αυτό το άτομο ή το παρακολουθεί. Ξαφνικά, το άτομο δε μιλά πια μόνο του, αλλά εμφανίζεται να μιλά με έναν Γκρίζο εξωγήινο. Αν οι απορημένοι φίλοι πλησιάσουν τον εξωγήινο, θα μπορούν να τσιμπήσουν με τα δάχτυλά τους το δέρμα του εξωγήινου, αν θεωρήσουμε βέβαια πως ο εξωγήινος είναι τόσο ανεκτικός στην ανθρώπινη ηλιθιότητα. Θα ακούσουν τα λόγια του ταυτόχρονα με το αρχικό άτομο με το οποίο έχει κάνει την επαφή.
Στη συνέχεια θα πάμε το παράδειγμα ένα βήμα παραπέρα. Ας υποθέσουμε πως ένας από τους φίλους έχει ψηφιακή κάμερα και βγάζει φωτογραφία τον εξωγήινο. Το αστρικό όν είναι ικανό να δημιουργήσει μια αισθητηριακή μεταφορά της εικόνας στην οθόνη της κάμερας στο μυαλό όλων όσοι είδαν τον φίλο να βγάζει τη φωτογραφία, και έτσι όταν η ομάδα συγκεντρώνεται να δει την κάμερα, φαίνεται να βλέπουν την εικόνα του Γκρίζου εξωγήινου, παρόλο που από αυστηρά υλική άποψη δεν έχει εντυπωθεί καμιά απολύτως εικόνα στον αισθητήρα της κάμερας. Παρ’ όλα αυτά , πώς μπορούν οι παρατηρητές να ξεχωρίσουν πως η εικόνα της φωτογραφίας που κοιτάζουν διαφέρει από αυτή που βλέπουν; Ισως αν το δημοσιεύσουν σε κάποιο περιοδικό εθνικής κυκλοφορίας; Ναι, ίσως αυτό να είναι ότι χρειάζεται. Αλλά πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε πόσο εκτεταμένη είναι η επιρροή της αισθητηριακής μεταφοράς ή πόσο μπορεί να επεκταθεί; Απλώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Εντέλει , μπορούμε να υποθέσουμε πως η ισχύς της αισθητηριακής μεταφοράς θα φτάσει στα όριά της και κάποιος θα προσέξει πως δεν υπήρχε ποτέ εξωγήινος στη φωτογραφία. Αλλά ποιος μπορεί να πει πότε θα συμβεί αυτό;
Για να το κάνουμε ακόμα πιο πολύπλοκο , υπάρχει και ο παράγοντας του ελέγχου του μυαλού. Τα αστρικά όντα μπορούν να καταλάβουν αρκετά εύκολα ανθρώπους και να χρησιμοποιήσουν το σώμα τους, για να κατασκευάσουν υλικά στοιχεία που να υποστηρίζουν την υλική τους παρουσία. Για παράδειγμα, κάποιος που πίστευε πως έβλεπε ένα εξωγήινο σκάφος να προσγειώνεται και μετά να απογειώνεται ξανά, ενώ ταυτόχρονα τον είχε καταλάβει κάποιο αστρικό όν που παρουσιάζεται ως Γκρίζος, θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν καμένο δακτύλιο ή να φτιάξει ένα δαχτυλίδι από χώμα, για να σημαδέψει το μέρος όπου υποτίθεται πως προσγειώθηκε το διαστημόπλοιο. Αφού πάψει το διάστημα της κατάληψης, το άτομο αυτό δεν θα θυμάται πως έφτιαξε το δαχτυλίδι , και συνεπώς θα ορκιζόταν ακόμα και μπροστά στο δικαστήριο πως το δημιούργησε εξωγήινο σκάφος.
Μια κλασική απαγωγή από Εξωγήινους
Τα πιο ξεκάθαρα στοιχεία που αποδεικνύουν πως οι απαγωγές είναι αστρικές προβολές προέρχονται από τη διήγηση των εμπειριών του Αλμπερτ Κ. Μπέντερ. Στο βιβλίο του 1963, Flying Saucers and the Three Men, ο Μπέντερ περιέγραψε την απαγωγή του, που συνέβη στις 15 Μαρτίου 1953, με όρους που δεν αφήνουν αμφιβολία για τη φύση της. Ως μέρος ενός ευρύτερου πειράματος που διεξήγαγαν τα μέλη της ερασιτεχνικής ομάδας γνωστής ως International Flying Saucer Bureau, στην οποία ανήκε ο Μπέντερ, ξάπλωσε στο κρεβάτι του, στο Μπρίτζπορτ του κονέκτικατ ,στις έξι το απόγευμα, και προσπάθησε επανειλημμένα να προβάλει με το μυαλό του ένα πρότυπο μήνυμα επαφής σε όποιους εξωγήινους μπορούσαν να το <<πιάσουν>> τηλεπαθητικά. Ανά τον κόσμο ,και άλλα μέλη της ομάδας έκαναν το ίδιο ως κομμάτι της συμμετοχής τους σε αυτό που η ομάδα ονόμαζε Παγκόσμια ημέρα Επαφής.
Μετά την τρίτη νοητική προβολή του μηνύματος επαφής, ο Μπέντερ ένιωσε το σώμα του ξαφνικά να παγώνει. Το κεφάλι του άρχισε να πονάει, σαν να είχε σοβαρό πονοκέφαλο, και αισθάνθηκε μια μυρωδιά που έμοιαζε με θείο που καίγεται. Βυθίστηκε τότε σε μια ημι-συνειδητή κατάσταση και το δωμάτιο γύρω του έμοιαζε να χάνεται. Είχε την εντύπωση πως μικρά μπλε φώτα κολυμπούσαν στον εγκέφαλό του αναβοσβήνοντας. Οι κρόταφοί του συνέχισαν να χτυπάνε, αλλά επιπλέον ένοιωθε το μέτωπό του ακριβώς πάνω από τα μάτια να φουσκώνει. Η αίσθηση του κρύου εξακολουθούσε να υφίσταται. Άνοιξε έπειτα τα μάτια του και έκπληκτος βρέθηκε να αιωρείται στον αέρα περίπου ενάμιση μέτρο πάνω από το σώμα του. Όταν κοίταξε κάτω ,είδε το υλικό του σώμα ακόμα ξαπλωμένο στο κρεβάτι.
Μια φωνή μίλησε στο μυαλό του Μπέντερ και του είπε πως είχε επιλεχθεί για μια ειδική αποστολή. Απάντησε τηλεπαθητικά και έπεσε πίσω στο κρεβάτι. Το δωμάτιο σύμφωνα με τη περιγραφή του ήταν γεμάτο με μια κίτρινη ομίχλη. Είδε τότε μια σκιερή μορφή να χάνεται στον Αέρα. Σταδιακά, η ομίχλη εξαφανίστηκε και ο Μπέντερ ανακάλυψε πως είχε ανάψει το ραδιόφωνό του και είχε γυρίσει σε μια μπάντα συχνοτήτων όπου ακούγονταν μονάχα παράσιτα. Όλη αυτή η εμπειρία διήρκεσε μονάχα πέντε λεπτά. Όταν ανακάθισε στο κρεβάτι του , ανακάλυψε πως ένιωθε ναυτία. Το κεφάλι του ακόμα πονούσε και συνέχισε να αισθάνεται το μέτωπό του πρησμένο.
Αυτή η απαγωγή θα μπορούσε να αποτελεί κάλλιστα μια τυπική εμπειρία αστρικής προβολής. Το μόνο που λείπει είναι η ασημένια χορδή. Το αίσθημα φουσκώματος στο μέτωπο του Μπέντερ πάνω από τα φρύδια μπορεί να έχει σχέση με αυτό που ο Όλιβερ Φοξ ονόμασε πύλη της Επίφυσης, η οποία πίστευε πως βρισκόταν ανάμεσα στα φρύδια εκεί όπου στην κουνταλίνι γιόγκα βρίσκεται το τσάκρα άζνα, το τσάκρα εκείνο που σχετίζεται περισσότερο με τις ψυχικές ικανότητες (τρίτο μάτι). Η αίσθηση του κρύου στο σώμα είναι κάτι που απαντάται στις συναντήσεις με αστρικά όντα. Η κίτρινη ομίχλη είναι, ξανά μια κλασική λεπτομέρεια. Εκείνοι που προβάλλουν το αστρικό τους διπλό συχνά, αναφέρουν πως ο αέρας μοιάζει να ζωντανεύει με τα μικροσκοπικά μόρια της σκόνης που χορεύουν και λαμποκοπούν σαν μια ηλιαχτίδα να πέφτει επάνω τους. Αυτό το έχω δει κι εγώ στη διάρκεια αστρικής προβολής. Είναι αρκετά ξεκάθαρο . Ο ίδιος αέρας μοιάζει να αποτελείται από μικροσκοπικά λεπτεπίλεπτα μόρια, που στα μάτια μας του δίνουν μια αμμώδη υφή. Μερικές φορές είναι δυνατόν να δει κανείς το ίδιο φαινόμενο σε ένα δωμάτιο όταν έξω έχει προχωρημένο λυκόφως και τα φώτα είναι ακόμα κλειστά, ή όταν τα μάτια είναι πλήρως προσαρμοσμένα στο θολό φως, ενώ πέρα από αυτό ,στην αστρική προβολή ο αέρας φαίνεται να λάμπει χρυσός.
Όσο για το ραδιόφωνο που άνοιξε, η πιο προφανής εξήγηση είναι πως ο Μπέντερ το άναψε μόνος του στη διάρκεια της προβολής του, όπως ακριβώς και ο υπνοβάτης που μπορεί να κάνει διάφορα πράγματα χωρίς να το γνωρίζει αφού ξυπνήσει. Τα παράσιτα του ραδιοφώνου λειτούργησαν ως ένα είδος μεταφοράς που για τον Μπέντερ συμβολίζει την παρουσία των εξωγήινων, όπως άλλωστε και η μυρωδιά του θείου που καίγεται. Είναι σύνηθες για όσους έχουν οράματα αστρικών όντων να αντιλαμβάνονται διάφορες μυρωδιές. Όταν τα αστρικά όντα εκλαμβάνονται ως άγιοι και άγγελοι , οι μυρωδιές είναι συνήθως ευχάριστες ευωδιές λουλουδιών και θυμιάματος. Όμως όταν εκλαμβάνονται ως δαίμονες συχνά αναφέρεται η μυρωδιά του θείου. Επρόκειτο μάλλον για σύνθημα από το υποσυνείδητο του Μπέντερ πως δεν θα έπρεπε να εμπιστεύεται τους εξωγήινους που θα του εμφανίζονταν.
Επιστρέφοντας από διακοπές 2 εβδομάδων, ο Μπέντερ ανακάλυψε πως το ραδιόφωνο του ήταν ανοιχτό όσο έλειπε και γυρισμένο σε κενό σημείο της μπάντας συχνοτήτων, ενώ η μυρωδιά του θείου που καίγεται είχε παραμείνει στο δωμάτιό του.
Ενώ προετοιμαζόταν να πέσει για ύπνο, ένιωσε ένα τσίμπημα στο σβέρκο του και τα μάτια του άρχισαν να δακρύζουν. Μπλέ φώτα χόρευαν τριγύρω στο δωμάτιό του. Ζαλίστηκε ,το κεφάλι του άρχισε να πονάει και ένιωσε το μέτωπο πάνω από τα μάτια του να φουσκώνει. Καθώς έφτασε παραπατώντας στο κρεβάτι και ξάπλωσε, το σώμα κρύωσε αρκετά. Ανέφερε πως το δωμάτιο έμοιαζε να σκοτεινιάζει ,αλλά πως μπορούσε παρόλα αυτά ακόμα να βλέπει. Τότε τρείς άντρες ντυμένοι στα μαύρα εμφανίστηκαν να αιωρούνται 30 εκατοστά πάνω από το πάτωμα. Ο Μπέντερ ένιωθε το σώμα του να γίνεται ολοένα και ελαφρύτερο, ενώ ο φόβος τον εγκατέλειπε. Τα μάτια των τριών αντρών ξαφνικά φωτίστηκαν καθώς επικοινωνούσαν μαζί του τηλεπαθητικά.
Η ιστορία μας θα τελειώσει κάπου εδώ προς το παρόν. Οι άνθρωποι αν και το θέλουμε πολύ δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για μια φυσική επαφή με εξωγήινους. Στο αστρικό επίπεδο υπάρχει ασφάλεια, μηδενισμός του χρόνου και του χώρου και τηλεπαθητική επικοινωνία. Είναι οι κατάλληλες συνθήκες και για εμάς και γι’ αυτούς. Γι’ αυτό ίσως έχουν επιλέξει να επικοινωνούν μαζί μας με αυτόν τον τρόπο. Οπότε την επόμενη φορά που θα «δείτε» κάποιον Εξωγήινο να ξέρετε ότι είστε ασφαλής γιατί είναι στο αστρικό επίπεδο, όσο κι αν σας φαίνεται πραγματικό.