Του Έρικ Σμυρναίου
Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην συλλεκτική έκδοση Νο 1 του Unlocking the Truth
Σε διάφορα μέρη του πλανήτη μας, και σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης ιστορίας, έχουν καταγραφεί εμφανίσεις πλασμάτων που μοιάζουν να μην ανήκουν σε αυτό τον κόσμο. Η περίπτωση που θα σας αφηγηθώ σε αυτό το άρθρο προέρχεται από μια μακρινή γωνιά της Ρωσίας και μοιάζει με ένα σκοτεινό παραμύθι το οποίο όμως υποστηρίζεται από φωτογραφικό υλικό και από κάποιες πολύ παράξενες βιντεοσκοπήσεις.
Η παράξενη ιστορία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1996. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, η Tamara Prosvirina έκανε το συνηθισμένο της περίπατο έξω από το χωριό Kaolinovy, που βρίσκεται στην περιοχή Kyshtym, στα Ουράλια της Ρωσίας. Εκείνη την ημέρα επέστρεψε στο χωριό κρατώντας μια κουβέρτα μέσα στην οποία βρισκόταν τυλιγμένο κάποιο ζωντανό πλάσμα. Η γυναίκα ισχυρίστηκε ότι μέσα στην κουβέρτα βρισκόταν τυλιγμένο το "μωρό της" το οποίο είχε βρει εγκαταλειμμένο στην ερημιά, κάτω από ένα δέντρο, δίπλα σ' ένα πηγάδι που βρισκόταν κοντά σε ένα νεκροταφείο. Όταν οι συγχωριανοί της την πλησίασαν για να δουν το εύρημα της, εκείνη αρνήθηκε να τους το δείξει και τους είπε απλά ότι το όνομά του ήταν Αlyoshenka. Η συμπεριφορά της ήταν πολύ παράξενη αλλά οι συγχωριανοί της την απέδωσα στη μεγάλη της ηλικία και σε πιθανή άνοια. Ωστόσο, πολύ σύντομα η όλη υπόθεση πήρε μια πολύ παράξενη τροπή:
Κάποιοι χωριανοί που κατάφεραν να δουν τι υπήρχε τυλιγμένο στην κουβέρτα της Tamara, δήλωσαν ότι το υποτιθέμενο "μωρό" δεν θα μπορούσε να είναι ανθρώπινο: Περιέγραψαν ένα πλάσμα που ήταν εξαιρετικά μικρόσωμο, με σκούρο γκρι δέρμα και καφέ σημάδια στο κεφάλι του. Δεν είχε καθόλου τριχοφυΐα, τα μάτια του ήταν μεγάλα και προεξέχοντα και είχαν κάθετες κόρες σαν του ερπετού ή της γάτας. Το στόμα του ήταν μικροσκοπικό και είχε μικρές τρύπες στη θέση των αυτιών του. Τα δάχτυλά του ήταν μακριά και λεπτά και κατέληγαν σε μυτερά νύχια. Δεν φαινόταν να έχει αφαλό ή γεννητικά όργανα, ούτε βλέφαρα, και έβγαζε κάτι "τσιριχτούς" ήχους ενώ ανέπνεε από μια μικροσκοπική μύτη που ήταν εντελώς επίπεδη.
Η Tamara Prosvirina ισχυρίστηκε ότι το πλάσμα δεν μπορούσε να μασήσει την τροφή του εξαιτίας του σχεδόν ανύπαρκτου σαγονιού και του μικροσκοπικού του στόματος και έτσι το τάιζε με γάλα και γιαούρτι ενώ είπε ότι του άρεσε να γλύφει καραμέλες και γλυκά. Για τις επόμενες βδομάδες που το φρόντιζε είπε ότι κινούταν ελάχιστα, μόνο για να τεντώσει τα πόδια του ή να πλησιάσει το πρόσωπό του στο φαγητό που το πρόσφερε ενώ η ίδια έπρεπε να το σκουπίζει συχνά σε όλο του το σώμα επειδή παρήγαγε ένα είδους ιδρώτα που μύριζε γλυκά. Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν από την νύφη της Prosvirina η οποία περιέγραψε το πλάσμα ως εξής:
"Συνήθιζα να επισκέπτομαι την πεθερά μου δυο φορές την εβδομάδα. Ζούσε μόνη της. Εκείνη την ημέρα της έφερα τρόφιμα ως συνήθως. Κάποια στιγμή ετοιμάστηκα να την αφήσω μόνη όταν μου είπε: "Καλύτερα να ταΐσουμε και το μωρό." Τότε μου το έδειξε στο κρεβάτι. Το κοίταξα πολύ προσεκτικά. Ξάπλωνε στο πάνω μέρος του κρεβατιού και έβγαζε κάτι παράξενους τσιριχτούς ήχους. Το στόμα του είχε το σχήμα ενός μικρού σωλήνα. Η μικρή πορφυρή γλώσσα του κινούταν. Είδα μέσα στο στόμα του δυο δόντια. Κατά κάποιο τρόπο όντως έμοιαζε με μικρό μωρό. Το κεφάλι του ήταν καφέ και το σώμα του έμοιαζε γκρι. Δεν είχε βλέφαρα. Ούτε και γεννητικά όργανα. Το κεφάλι του είχε το σχήμα κρεμμυδιού. Και οι κόρες των ματιών του μεγάλωναν και μίκραιναν σαν τα μάτια μιας γάτας όταν ανάβεις και σβήνεις το φως πολλές φορές. Tα δάχτυλά του στα χέρια και στα πόδια ήταν αρκετά μακριά. Ρώτησα την πεθερά μου που στην ευχή είχε βρει εκείνο το τέρας. Εκείνη μου είπε ότι το βρήκε σε ένα δάσος. Το αποκαλούσε "Alyoshenka"’. Του έδωσε ένα γλυκό και εκείνο άρχισε να το ρουφάει. Στην αρχή νόμισα ότι ήταν κάποιου είδους ζώου. Έβγαζε και μια περίεργη οσμή που όμοια της δεν είχα ξαναμυρίσει. Ήταν αρκετά όμορφη αλλά και κάπως αρρωστημένη ταυτόχρονα. Δεν έβγαζε κόπρανα ή ούρα. Απλά ίδρωνε όλη την ώρα. Είδα την πεθερά μου να του σκουπίζει το πρόσωπο με ένα μαντήλι...."
Οι περισσότεροι γείτονες δεν είχαν δει αυτό το παράξενο "παιδί" αλλά επειδή είχαν αρχίσει να ανησυχούν για την ψυχική ισορροπία της ηλικιωμένης γυναίκας, ειδοποίησαν τις αρχές για να την βάλουν σε κάποιο ίδρυμα. Καθώς η Prosvirina απομακρύνονταν με βία από το σπίτι της, διαμαρτύρονταν με ζέση και έλεγε ότι το μωρό θα πέθαινε χωρίς τη δική της φροντίδα. Πραγματικά, ύστερα από λίγες μέρες, ένας γείτονας, ο Vladimir Nurtdinov μπήκε στο σπίτι της και βρήκε το πλάσμα νεκρό. Μάλιστα, για κάποιο μυστηριώδη λόγο είχε μουμιοποιηθεί. Η σωρός του δόθηκε στην αστυνομία ενώ ο Nurtdinov συνελήφθη επειδή όπως αποδείχτηκε, είχε μπει στο σπίτι για να το λεηλατήσει.
Η όλη ιστορία έμελλε ωστόσο να γίνει ακόμα παράξενη: Ένας αστυνομικός επιθεωρητής, ο Vladimir Bendlin άρχισε να ερευνά την αλλόκοτη εκείνη υπόθεση σε αντίθεση με τους συναδέλφους του που δεν την πήραν και πολύ στα σοβαρά. Βρήκε το πτώμα του πλάσματος, το φύλαξε στο ψυγείο του σπιτιού του, το βιντεοσκόπησε, το φωτογράφησε και τελικά έβαλε να του κάνουν κάποιες ιατροδικαστικές εξετάσεις. Τα αποτελέσματα εκείνων των εξετάσεων ήταν ανάμεικτα. Κάποιος ειδικός αποφάνθηκε ότι ήταν ένα παραμορφωμένο παιδί που είχε γεννηθεί πρόωρα. Κάποιος άλλος είπε ότι σίγουρα δεν ήταν ανθρώπινο γιατί είχε ανώμαλη οστεοδομή και εσωτερικά όργανα, η φυσιολογία του ήταν "παρεκκλίνουσα" ενώ κάποιοι άλλοι ειδικοί έδωσαν εντελώς ασαφείς απαντήσεις ως προς την πραγματική του προέλευση.
Ο Bendlin άρχισε να αναζητά απαντήσεις από ανθρώπους που ίσως ήξεραν κάτι περισσότερο από τους συμβατικούς επιστήμονες. Ήρθε σε επαφή με ένα ρώσικο οργανισμό UFOλογίας. Οι εκπρόσωποί του, του ζήτησαν να τους παραδώσει το πτώμα του πλάσματος για να το μελετήσουν. Εκείνος υποχώρησε απρόθυμα στις απαιτήσεις τους και έκτοτε τα ίχνη του όντος χάθηκαν για πάντα. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του, έπεφτε μονίμως σε δικαιολογίες, ο ένας τον παρέπεμπε στον άλλο και τελικά όλες του οι προσπάθειες για να το ξαναβρεί κατέληξαν στο μηδέν. Στο μεταξύ η Tamara Prosvirina βγήκε από το ίδρυμα όπου κρατούνταν το 1999 και πέθανε με πολύ παράξενο τρόπο, όταν την πάτησαν δυο αυτοκίνητα, τη στιγμή ακριβώς που βγήκε από το κτίριο όπου νοσηλευόταν. Όλως περιέργως ποτέ δεν έγινε κάποια σοβαρή έρευνα από την τροχαία ως προς τις συνθήκες του συγκεκριμένου ατυχήματος. Κάποιοι μάρτυρες ισχυρίστηκαν ωστόσο ότι η Tamara χόρευε στη μέση του δρόμου λες και είχε περιέλθει σε μια παράξενη κατάσταση έκστασης.
Έκτοτε, το σώμα του "Νάνου του Kyshtym" όπως κατέληξε να αποκαλείται, χάθηκε για πάντα. Ίσως να φυλάσσεται ακόμα στα αρχεία του Οργανισμού που κατάφερε να τον πάρει στην κατοχή του. Ίσως πάλι να μελετάται σε κάποιο μυστικό κυβερνητικό εργαστήριο. Θα μπορούσε επίσης να βρίσκεται στα χέρια κάποιου πλούσιου συλλέκτη παράδοξων ευρημάτων. Δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ. Το παράξενο πτώμα εξαφανίστηκε χωρίς ίχνη, αφήνοντας πίσω του μονάχα φωτογραφίες, βίντεο, και ένα πανί που περιέχει ίχνη του ιδρώτα του.
Όσοι αποδέχονται την αληθοφάνεια της όλη ιστορίας, τη θεωρούν απόδειξη της ύπαρξης εξωγήινης ζωής. Οι σκεπτικιστές πάλι λένε ότι απλά επρόκειτο για κάποιου είδους παραμορφωμένου μωρού. Σύμφωνα με μια τρίτη θεωρία, πρόκειται για προϊόν γονιδιακής μετάλλαξης που προκλήθηκε από το πυρηνικό ατύχημα του 1957 στην περιοχή του Kyshtym, όταν ένα container αποθήκευσης υγρών πυρηνικών αποβλήτων εξερράγη στο πυρηνικό εργοστάσιο πλουτωνίου Mayak στο Ozersk, απελευθερώνοντας μεγάλα ποσά ραδιενέργειας τα οποία εξαπλώθηκαν και μόλυναν πάνω από 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης στις περιοχές Chelyabinsk, Sverdlovsk και Τyumen. Σήμερα μάλιστα το καταστροφικό εκείνο γεγονός συγκαταλέγεται στις τρεις χειρότερες πυρηνικές καταστροφές της ιστορίας μετά το Chernobyl και τη Fukushima της Ιαπωνίας. Κάποιοι άλλοι τέλος, εστιάζονται στο γεγονός ότι η Tamara βρήκε το μωρό δίπλα σε ένα πηγάδι και συνδέουν το εύρημα της με τη θεωρία της κούφιας Γης σύμφωνα με την οποία, βαθιά μέσα στο υπέδαφος του πλανήτη μας, σε αχανή υπόγεια σπήλαια, ακμάζουν υποχθόνιες φυλές και άγνωστοι καταχθόνιοι πολιτισμοί.
Ο Bendlin έμαθε αργότερα από συνεντεύξεις που πήρε από τους ντόπιους ότι παρόμοια πλάσματα έχουν θεαθεί στα γύρω δάση και θεώρησε ότι η Prosvirina είχε βρει κάποιο μικρό ή τραυματισμένο δείγμα. Η γενετική ανάλυση του πανιού που περιείχε τον ιδρώτα του πλάσματος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν έχει ομοιότητες με γονίδια ανθρώπων ή πρωτεύοντων ή κάποιου άλλου γνωστού πλάσματος.
Τι ήταν τελικά το πλάσμα του και από που προήλθε; Ήταν απλά και μόνο ένα παραμορφωμένο μωρό; Ένα εξωγήινο εύρημα; Το παιδί κάποιου υποχθόνιου βασιλείου; Μια έξυπνη απάτη; Δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ.