Είδα έναν ιπτάμενο δίσκο από απόσταση 150 μέτρων - ΒΡΑΔΥΝΗ 5/5/1950

Οι ιπτάμενοι δίσκοι τελευταία παραμερίσει την ατομική βόμβα. Οι κάτοικοι του Μπουένος Άιρες έμειναν τις τελευταίες ημέρες με το στόμα ανοικτό και την μύτη προς τον ουρανό, κοιτάζοντας έναν ιπτάμενο δίσκο, που ήταν αντιθέτως… ο πλανήτης Αφροδίτη. 

Το ίδιο συνέβη στο Ροζάριο, την Κόρδοβα, και άλλα σημεία της Αργεντινής. Το σημαντικότερο όμως γεγονός συνέβη στην Παταγονία, όπου ένας αγροκτηματίας βεβαιώνει ότι είδε έναν ιπτάμενο δίσκο σε απόσταση 150 μέτρων και έγραψε σχετική έκθεση, συνοδευόμενη από ακριβές και λεπτομερέστατο σκίτσο. Ιδού τι γράφει ο κύριος αυτός που ακούει στο όνομα Βιλφρέντο Αρεβάλο. «Το Σάββατο 18 Μαΐου στις 6:30 το απόγευμα, οδηγούσα το φορτηγό αυτοκίνητο μου σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από την λίμνη Αρτζεντίνο, στο δρόμο που συνδέει την λίμνη αυτή με το χωριό Κομαντάντε Πιστραμπουένα, της διοικήσεως Σάντα Κρουζ, όπου έχω τα κτήματα μου και την έδρα εμπορίου μαλλιών. Κάποια στιγμή διέκρινα ξαφνικά στον ουρανό, προερχόμενα από τα νοτιοανατολικά με φανταστική ταχύτητα δύο φωτεινά σημεία, τα οποία πλησίαζαν προς την γη διαγράφοντας μεγάλους κύκλους. Στην αρχή νόμισα ότι ήταν διάττοντες αστέρες επειδή είχε αρχίσει να νυχτώνει, ξαφνικά όμως ένα από τα «αστέρια» αυτά έφτασε σε μεγάλο ύψος και έμεινε καρφωμένο στον ουρανό. Το άλλο αντιθέτως, άρχισε να διαγράφει κύκλους πολύ καλά ορατούς, διαρκώς σε χαμηλότερο ύψος, και τέλος τοποθετήθηκε απαλά στο έδαφος, τρία περίπου χιλιόμετρα μπροστά μου, στο λιβάδι της Μπλανκουμάντας, στο δρόμο προς την λίμνη. 

Παρά την απόσταση κατόρθωσα να διαπιστώσω ότι επρόκειτο για ένα ολόλευκο κυκλικό μηχάνημα που φωσφόριζε, από το πίσω μέρος του οποίου έβγαινε ένας καπνός με χρώματα προς το μπλε, πολύ φωτεινός και πυκνός. Προχώρησα προσεχτικά με το αυτοκίνητο μου και σταμάτησα στα 150 περίπου μέτρα από το προσγειωμένο μηχάνημα. Εκεί προς έκπληξή μου διαπίστωσα πως δεν επρόκειτο για κάποιο αεροπλάνο, αλλά περί ενός πολύ παράξενου και περίεργου πράγματος, από το οποίο έβγαινε πολύ πυκνός ατμός χρώματος μπλε προς το πράσινο, και είχε ισχυρή οσμή καμένης βενζίνης. Το κυκλικό μηχάνημα είχε μια μεγάλη επίπεδη επιφάνεια, που περιστρεφόταν διαρκώς σαν δίσκος. Το μηχάνημα έμοιαζε κατασκευασμένο από αλουμίνιο, και στο μέσω διακρινόταν μια καμπίνα ευρύχωρη από γυαλί ή κάτι το παρόμοιο με σχήμα θόλου καταπληκτικά διαφανές και καθαρό. Στο εσωτερικό κινούνταν τέσσερις άντρες με πολύ υψηλό ανάστημα και πολύ αδύνατοι, με κάτασπρες ενδυμασίες. Σύμφωνα με την εντύπωση που σχημάτισα, το ανάστημα τους θα ήταν δύο περίπου μέτρα, η επιφάνεια της καμπίνας οκτώ, και του περιστρεφόμενου δίσκου δεκαπέντε. Τα πρόσωπά τους ήταν πολύ ωχρά, σχεδόν λευκά. Εκείνη τι στιγμή νομίζω με είδαν, επειδή ξαφνικά έριξαν επάνω μου εκτυφλωτικό φως και κοίταζαν προς το μέρος μου για αρκετό διάστημα. 

Ετοιμαζόμουν να πλησιάσω ακόμα περισσότερο για να δω ακριβώς περί τίνος επρόκειτο, όταν ξαφνικά το μηχάνημα έκανε στροφή, τοποθετήθηκε απέναντί μου, και με τύφλωσε με ένα ισχυρότατο μπλε φως. Ταυτοχρόνως το μηχάνημα άρχισε να βγάζει πολύ μπλε καπνό και μια πρασινοκόκκινη φλόγα από το οπίσθιο μέρος, και ανυψώθηκε ελαφρά με ένα απαλό θόρυβο. Σε διάστημα δύο δευτερολέπτων μεταβλήθη και πάλι σε φωτεινό σημείο. Την ίδια ακριβώς στιγμή, ο άλλος φωτεινός δίσκος που ήταν σταματημένος στο κενό, άρχισε κι αυτός να κινείται, και σε λίγες στιγμές τα δύο φωτεινά αντικείμενα απομακρύνθηκαν βορειοανατολικά προς τα σύνορα με την Χιλή. Το πρωί της επόμενης μέρας, μαζί με δύο ανθρώπους μου, επισκεφτήκαμε το σημείο που είχε τοποθετηθεί ο ιπτάμενος δίσκος, αλλά το μόνο στοιχείο από την προσγείωση του που καταφέραμε να βρούμε ήταν λίγο καμένο χορτάρι και μερικές σχισμές στο έδαφος.