Του Έρικ Σμυρναίου
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο 11ο τεύχος του περιοδικού Unlocking the Truth
Ίσως κάποιοι εκπλαγούν από το γεγονός ότι ακόμα και στις μέρες μας, σε μια εποχή καλπάζουσας επιστημονικής προόδου και ορθολογιστικής σκέψης, η πίστη στη μαγεία εξακολουθεί να ανθίζει. Σε ορισμένες κοινωνίες δε, η αποδοχή μαγικών πεποιθήσεων κάθε είδους είναι τόσο ισχυρή ώστε να επηρεάζει βαθύτατα και να πλάθει την καθημερινότητα των ανθρώπων που τις αποτελούν. Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες του λεγόμενου "Τρίτου Κόσμου" το κυνήγι των μαγισσών ζει και βασιλεύει, σε άλλες πάλι, πολλοί άνθρωποι έχουν βασανιστεί ή θανατωθεί επειδή πιστεύουν στη μαγεία ενώ σε περιοχές της Αφρικής, το να είναι κανείς αλμπίνος, σημαίνει ότι η ζωή του βρίσκεται σε συνεχή κίνδυνο γιατί διάφοροι μάγοι και Σαμάνοι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν πολλά χρήματα για να αποκτήσουν το πτώμα του ή έστω, ένα κομμάτι από αυτό.
Ας ταξιδέψουμε τώρα μέχρι την μακρινή Νιγηρία, την ενδιαφέρουσα αυτή Αφρικανική χώρα η οποία έχει προικιστεί με κοιτάσματα πολύτιμων λίθων και πετρελαίου, πυκνά δάση και πλουσιότατα οικοσυστήματα. Πρόσφατα, σε ένα πυκνό δάσος που ονομάζεται Soka και βρίσκεται στην περιοχή Ibadan, έγινε μια πολύ τρομακτική ανακάλυψη:
Η όλη ιστορία ξεκίνησε με μια σειρά καταγγελιών στις αστυνομικές αρχές της χώρας που αφορούσαν ανθρώπους οι οποίοι είχαν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Το 2014, οδηγοί μοτοσυκλετών-ταξί, στην περιοχή Ibadan της επαρχίας Oyo της Νιγηρίας, ανέφεραν ότι κάποιοι συνάδελφοί τους είχαν γίνει άφαντοι δίχως να αφήσουν πίσω τους ίχνη. Αν και δεν υπήρξαν αμέσως ενδείξεις ότι κάτι άσχημο είχε συμβεί, πολλοί κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν ότι είδαν περίεργους ξένους να περιφέρονται στις εξοχές, τη χρονική περίοδο που οι εξαφανίσεις είχαν λάβει χώρα. Πολύ γρήγορα κυκλοφόρησε μια δυσοίωνη φήμη πως οι εξαφανισθέντες ταξιτζήδες είχαν πέσει θύματα μάγων που τους είχαν απαγάγει για να τους χρησιμοποιήσουν ως θύματα για τις σκοτεινές τελετουργίες τους. Αυτή η φήμη δεν ακούγεται τόσο εξωφρενική όσο θα πίστευε ένας πολίτης μιας σύγχρονης δυτικής χώρας γιατί στη Νιγηρία, οι τελετουργικές δολοφονίες για μαγικούς σκοπούς δεν είναι κάτι το τόσο ασυνήθιστο. Στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις που είχαν τραβήξει την προσοχή της κοινής γνώμης και που αφορούσαν πτώματα τα οποία όταν βρέθηκαν ήταν ακρωτηριασμένα ή ξεκοιλιασμένα, με αποτέλεσμα ο ντόπιος πληθυσμός να ανησυχήσει πάρα πολύ. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία αλλά για κάποιους λόγους που δεν έγιναν ποτέ εντελώς ξεκάθαροι, οι εκπρόσωποί της αρνήθηκαν να προχωρήσουν σε έρευνες καθώς υπέθεσαν ότι οι εξαφανισμένοι άνθρωποι απλά "το είχαν σκάσει."
Καθώς όμως οι εξαφανίσεις συνεχίζονταν στην περιοχή, και η αστυνομία αδιαφορούσε, η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο όταν ένας μοτοσυκλετιστής ισχυρίστηκε ότι καθώς περνούσε δίπλα από ένα δάσος που ονομάζεται Soka, άκουσε κάποιον να καλεί έντρομος σε βοήθεια. Στις 22 Μαρτίου του 2014 λοιπόν, η αστυνομία άρχισε επιτέλους να κάνει μια απρόθυμη έρευνα στο δάσος όπου και βρέθηκε αντιμέτωπη με κάποιες φρικιαστικές εικόνες:
Καθώς ερευνούσαν την περιοχή, η ομάδα των αστυνομικών που είχαν αναλάβει αυτό το έργο, εντόπισε ένα ερειπωμένο, φαινομενικά εγκαταλειμμένο κτίριο που ήταν κρυμμένο βαθιά μέσα στο δάσος. Από το εσωτερικό του έβγαινε μια απαίσια μυρωδιά αποσύνθεσης. Μόλις μπήκαν στο κτίριο, αντίκρισαν πολλά πτώματα σε κατάσταση αποσύνθεσης, τα οποία ήταν ακόμα δεμένα με αλυσίδες. Καθώς οι έρευνες συνεχίζονταν, βρήκαν ακόμα περισσότερα ανθρώπινα υπολείμματα στη γύρω περιοχή, πολλά από τα οποία είχαν σφαγιαστεί τελετουργικά και ήταν επίσης δεμένα με αλυσίδες. Ανθρώπινα μέλη βρέθηκαν ακόμα πιο βαθιά μέσα στο δάσος κρυμμένα σε θάμνους, ή ανάμεσα στις ρίζες δέντρων ή ακόμα και μέσα σε σπηλαιώματα. Τα πτώματα ήταν σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης πολλά από αυτά χωρίς εσωτερικά όργανα και κάποια χωρίς κεφάλια ή γεννητικά όργανα.
Συνολικά βρέθηκαν παραπάνω από 20 ανθρώπινα σώματα σε κατάσταση αποσύνθεσης και εκατοντάδες κρανία ενώ εντοπίστηκε και ένα δεύτερο κτίριο το οποίο ήταν γεμάτο με προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων, όπως πορτοφόλια, ρούχα, κοσμήματα, ταξιδιωτικοί σάκοι, παπούτσια, άδειες οδήγησης και φωτογραφίες διαβατηρίου, ακόμα και παιδικά παιχνίδια.
Επιπρόσθετα, εκτός από τα νεκρά σώματα και τα προσωπικά αντικείμενα, διασώθηκαν 15 άνθρωποι οι οποίοι βρέθηκαν αλυσοδεμένοι, σε κατάσταση αιχμαλωσίας, σοβαρά υποσιτισμένοι, αποσκελετωμένοι, καλυμμένοι με σύννεφα από μύγες, κάποιοι σε κατάσταση κατατονίας, όλοι μετά βίας ζωντανοί. Όταν συνήλθαν αρκετά ώστε να μπορούν να μιλήσουν, είπαν στην αστυνομία ότι είχαν απαχθεί βασανιστεί και αλυσοδεθεί και ότι τους τάιζαν μια φορά την εβδομάδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούσαν να ταυτοποιήσουν τους βασανιστές τους αλλά κάποιοι είπαν ότι ορισμένοι από αυτούς ήταν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ή τουλάχιστον υποκρίνονταν ότι ήταν κάτι τέτοιο. Κάποια από τα θύματα είχαν φυλακιστεί για μήνες. Ήταν ολοφάνερο ότι εκείνες οι φρικαλέες πρακτικές εφαρμόζονταν για πολύ καιρό και τελικά ολόκληρη η περιοχή αποκλείστηκε ενώ ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση ερευνών για να φτάσει στις ρίζες του όλου ζητήματος.
Τα περισσότερα από τα πτώματα που βρέθηκαν δεν μπόρεσαν να ταυτοποιηθούν και αυτό προκάλεσε οργή ανάμεσα στους ντόπιους που έψαχναν να βρουν δικούς τους ανθρώπους που είχαν εξαφανιστεί. Επίσης, κυκλοφόρησε μια φήμη ότι οι περισσότερες δολοφονίες είχαν διαπραχθεί κατόπιν εντολών πλούσιων Νιγηριανών που βρίσκονταν σε πολύ υψηλές θέσεις προκειμένου να αποκτήσουν υπερφυσικές δυνάμεις. Οι ένοχοι λοιπόν, άνθρωποι με μεγάλη επιρροή, καθυστερούσαν επίτηδες τις έρευνες για να καλύψουν τα ίχνη τους.
Για πολλές μέρες, πλήθη εξαγριωμένων ανθρώπων συναθροίζονταν έξω από τα φράγματα που είχε στήσει η αστυνομία, οπλισμένοι με λοστούς, ρόπαλα, μαχαίρια τόξα και βέλη και απαιτούσαν να μπουν στο δάσος και να βρουν τυχόν ανθρώπους που ήταν ακόμα παγιδευμένοι στα σωθικά του. Το δάσος είχε ήδη ονομαστεί "Το δάσος του Τρόμου" και η αδράνεια της αστυνομίας θεωρήθηκε σκανδαλώδης. Τελικά η αστυνομία αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει δακρυγόνα για να τους διασκορπίσει. Έγιναν κάποιες συλλήψεις υπόπτων για τους φόνους, ανάμεσα στους οποίους ήταν αστυνομικοί της περιοχής, σεκιουριτάδες και τοπικοί δημοτικοί άρχοντες, αλλά όλως περιέργως, κανείς δεν κατηγορήθηκε ευθέως για όσα είχαν ανακαλυφθεί ενώ οι έρευνες, που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, απέχουν πολύ από την ολοκλήρωσή τους...
Φαίνεται απίστευτο το γεγονός πως τέτοια φριχτά εγκλήματα που συνέβησαν σχετικά κοντά σε αστικά κέντρα, σ' ένα σχετικά εύπορο κράτος, δεν έχουν διαλευκανθεί ακόμα. Αυτό το γεγονός στάθηκε αρκετό για να εδραιωθούν οι υποψίες ότι υψηλόβαθμοι επίσημοι και η αστυνομία είχαν αναμειχθεί στους εν λόγω φόνους και στο εμπόριο ανθρώπινων μελών, κάτι που φαίνεται ότι όντως συμβαίνει σε πολλές περιοχές της Νιγηρίας. Τα λεφτά που μπορεί να κερδίσει κανείς από αυτές τις δραστηριότητες είναι πάρα πολλά γιατί ανθρώπινα όργανα που χρησιμοποιούνται σε τελετές μαύρης μαγείας είναι ανάρπαστα στη μαύρη αγορά της χώρας. Επιπρόσθετα, θεωρούνται απαραίτητα συστατικά για την παρασκευή φυλαχτών και μαγικών φίλτρων. Ακόμα και σήμερα, πολλοί φτωχοί άνθρωποι στρέφονται στην εμπορία ανθρώπινων οργάνων για να υποστηρίξουν οικονομικά τις οικογένειές τους, και γίνονται δολοφόνοι για να υπηρετήσουν διάφορους σαμάνους και μάγους που τους πείθουν ότι βρίσκονται στο έλεος μαγικών δυνάμεων που δεν μπορούν να κατανοήσουν.
Ένας τέτοιος άνθρωπος, ένας νεαρός άνδρας με το όνομα Shodipe δούλεψε κάποτε για έναν σαμάνο που ονομαζόταν Adedokun, σκοτώνοντας και συλλέγοντας ανθρώπινα μέλη για λεφτά και φαγητό. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι κάθε φορά πού πήγαινε να σκοτώσει κάποιον, ο Σαμάνος του έδινε κάποια φυλαχτά και τον δίδασκε ορισμένα ξόρκια που θα του επέτρεπαν να παραμείνει αόρατος στη σκηνή του εγκλήματος. Μετά, εντόπιζε το θύμα του, το χτυπούσε με ένα φτυάρι στο κεφάλι και μόλις έβλεπε το αίμα να αναβλύζει από το κορμί του, έλεγε τα παραπάνω ξόρκια. Ο σαμάνος τον είχε διδάξει να μετακινεί τα πτώματα από το σημείο της δολοφονίας και μετά να γυρίζει την πλάτη του προς αυτά και να παραμείνει ακίνητος για τρία λεπτά της ώρας ώστε κανείς να μην μπορεί να τον δει. Του έλεγε επίσης ότι τα πνεύματα των νεκρών θα τον κυνηγούσαν μετά τη δολοφονία τους. Δεν του έλεγε ποτέ τους λόγους της δολοφονίας αλλά μετά από κάθε φόνο του έδινε φαγητό και χρήματα.
Η απάντηση του τι ακριβώς συνέβη σε εκείνο το δάσος δεν θα ξεκαθαριστεί ποτέ. Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιος απήγαγε αυτούς τους ανθρώπους και για ποιό λόγο. Κανείς δεν κατηγορήθηκε ευθέως. Φαίνεται ότι θα παραμείνει απλά ως μια περίπτωση τελετουργικών φόνων σε μια χώρα όπου κάτι τέτοιο συμβαίνει πολύ συχνά.
Φαίνεται ωστόσο ότι σε πολλές χώρες του κόσμου, ακόμα και σήμερα, στην εποχή της επιστήμης και της λογικής, σκοτεινές προλήψεις διέπουν ακόμα την πραγματικότητα πολλών ανθρώπων. Υπάρχει φαίνεται ακόμα κάποια γοητεία στην πιθανότητα η μαύρη μαγεία να έχει πολύ δύναμη και σε πολλές περιοχές του κόσμου, εκεί όπου ο δυτικός πολιτισμός της τεχνολογίας δεν έχει ακόμα εδραιωθεί, αυτή η πίστη παραμένει πολύ ισχυρή...