Της Λίνας Αθανασίου
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο 12ο τεύχος του περιοδικού Unlocking the Truth
Τι είναι πραγματικά τα ταξίδια στο χρόνο; Είναι εικασίες ή πραγματικότητα ενός απόκρυφου κόσμου; Είναι άραγε το σύμπαν μας, η οντότητα μας στο εδώ και τώρα μια συνέχεια ενός μακρινού παράλληλου σύμπαντος; Πολλά τα ερωτήματα, λίγες οι απαντήσεις αλλά οι έρευνες που συνεχώς αυξάνονται έχουν έρθει να αλλάξουν τα δεδομένα που είχαμε έως τώρα και να γραφτεί η ιστορία... απο την αρχή!
Εδώ και χρόνια, υπάρχουν εικασίες ότι μπορεί να υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ του παραφυσικού , των μαθηματικών και των επιστημών που συνδέονται με τις έννοιες των ανώτερων διαστάσεων.
Ξεκινώντας το φανταστικό ταξίδι της εξερεύνησης, στα μέσα της δεκαετίας του 1800 με την ανακάλυψη των μαθηματικών της 4ης διάστασης από τους Bernhard Reimann, Charles Hinton και Edwin Abbott, όσοι ασχολήθηκαν με τον πνευματισμό και τα φαντάσματα έκαναν παραλληλισμούς μεταξύ των περιγραφών της έννοιας του χώρου της 4ης διάστασης και του πεδίου των πνευμάτων. Το πρώτο δημοσιευμένο δοκίμιο του Hinton. "What Is the Fourth Dimension?", το οποίο εμφανίστηκε το 1880 στο περιοδικό του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου, εκδόθηκε τελικά ως φυλλάδιο, από την Swann Sonnenschein & Co. το 1884 με τον υπότιτλο Ghosts Explained. Αργότερα, αυτοί οι παραλληλισμοί έγιναν με διάφορους τρόπους με την κβαντομηχανική και τέλος με την ερμηνεία των παράλληλων κόσμων. Πολλοί άνθρωποι εκτός του επιστημονικού κλάδου ανέφεραν ότι καταστάσεις που είχαν βιώσει ήταν βγαλμένες απο εναν άλλον κόσμο και όχι απο αυτόν. Λόγω των διαφορετικών πεποιθήσεων και των δεδομένων που επικρατούσαν εκείνη την εποχή, δημιουργήθηκε μεγάλη αναστάτωση τόσο βάση των δηλώσεων αυτών όσο και των ερευνών των επιστημόνων πάνω σε ενα κλάδο ΄΄ταμπού΄΄.
Από τη δεκαετία του 1920 οι φυσικοί προσπαθούν να βρουν τη λύση σε ένα πρόβλημα που μοιάζει βγαλμένο απο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας. Όταν προσπαθούν να βρουν την ακριβή θέση ενός ατομικού σωματιδίου, αυτό φαίνεται να εμφανίζεται σε πολλαπλές θέσεις. Οι φυσικοί αγνοούσαν μέχρι πρόσφατα το ερώτημα πού βρίσκονται τα σωματίδια όταν ανοιγοκλείνουν τη πύλη μεταξύ των σημείων, επειδή η μόνη απάντηση που φαινόταν να λειτουργεί ήταν τα παράλληλα σύμπαντα ή οι εναλλακτικές πραγματικότητες όπως αποκαλούνται πλέον. Όταν η ιδέα των παράλληλων συμπάντων προτάθηκε για πρώτη φορά, απορρίφθηκε ως πολύ ευφάνταστη για να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τους επικρατέστερους επιστήμονες για δεκαετίες, αλλά χάρη στην Θεωρία των Πάντων αυτό θα άλλαζε. Η ιδέα που κάποτε αποτελούσε πεδίο δράσης των μυστικιστών και μέσο πλοκής της επιστημονικής φαντασίας θα γινόταν αποδεκτό γεγονός από τους επιστήμονες.
Το μακρύ ταξίδι για την ΄΄σύγχρονη΄΄ εξερεύνηση ξεκίνησε με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Προς το τέλος της ζωής του, ο Αϊνστάιν αφιερώθηκε στη δημιουργία μιας ενιαίας θεωρίας που θα συνόψιζε τα πάντα στο σύμπαν, από το μεγαλύτερο δυνατό γεγονός μέχρι το μικρότερο. Ο Αϊνστάιν δεν πέτυχε ποτέ τον στόχο του, αλλά από τον θάνατό του στις 18 Απριλίου 1955 και έπειτα , οι φυσικοί έχουν γοητευτεί από τη θεωρία αυτή. Ίσως τελικά όλα να είναι πιο απλά απο όσο φανταζόμαστε.
Για δεκαετίες η μία θεωρία μετά την άλλη αποτύγχανε και τη δεκαετία του 1980, εμφανίστηκε μια απίστευτη ιδέα. Οι φυσικοί πίστευαν ότι τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων, αποτελούνται από μικρά σωματίδια. Αυτό που συνειδητοποίησαν είναι ότι τα σωματίδια που μελετούσαν επί δεκαετίες είναι στην πραγματικότητα μικροσκοπικές μονοδιάστατες χορδές. Η θεωρία που είναι γνωστή ως θεωρία χορδών υποστηρίζει ότι όλη η ύλη προέρχεται από τη δόνηση αυτών των χορδών. Η πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε είναι κυριολεκτικά μια συμφωνία που προκύπτει λόγω της δόνησης αυτών των χορδών. Η τρέχουσα θεωρία χορδών υποστηρίζει την ύπαρξη 11 διαστάσεων και ονομάζεται θεωρία Μ. Το τι σημαίνει το Μ φαίνεται να είναι θέμα... γούστου αλλά για τους περισσότερους φυσικούς ανα το κόσμο σημαίνει μεμβράνη. Η μεμβράνη ή 11η διάσταση αψηφά την κοινή λογική. Η διάσταση αυτή είναι θεωρητικά άπειρη αλλά έχει διάμετρο μόλις ενα τρισεκατομμυριοστό του χιλιοστού. Σε αυτήν επιπλέει ολόκληρο το σύμπαν μας και το πιο εκπληκτικό απ' όλα ; Είναι ένας άπειρος αριθμός άλλων παράλληλων συμπάντων. Να σας υπενθυμίσω πώς οι φυσικοί προβληματίζονταν με το πώς τα ατομικά σωματίδια μπορούσαν να ανοιγοκλείνουν πύλη μέσα και έξω από την υπόσταση. Σήμερα λοιπόν, πιστεύουν ότι η ύλη ταξιδεύει στην 11η διάσταση και εμφανίζεται για σύντομες στιγμές σε έναν άπειρο αριθμό παράλληλων συμπάντων.
Είναι μια τρομακτική ιδέα ότι όλα όσα αποτελούνται από εμάς ταξιδεύουν κατά μήκος αυτής της διάστασης και εμφανίζονται σε έναν άπειρο αριθμό άλλων συμπάντων. Είναι δυνατόν ολόκληρα αντικείμενα και όχι μόνο σωματίδια να ταξιδεύουν τυχαία μεταξύ άλλων συμπάντων ή κάποιας εναλλακτικής πραγματικότητας; Μήπως κάτι παρόμοιο είναι και το φαινόμενο ΑΤΙΑ, οι εξωγήινοι, τα φαντάσματα και τα κρυπτοειδή όπως ο Μεγαλοπόδαρος; Αυτό θα εξηγούσε γιατί είναι αδύνατο να αποκτηθούν φυσικές αποδείξεις, όσο αξιόπιστος κι αν είναι ο μάρτυρας. Τα αποδεικτικά στοιχεία έχουν απλώς επιστρέψει στο σύμπαν από το οποίο προήλθαν.
Σε ένα σενάριο βγαλμένο από τη "Ζώνη του Λυκόφωτος", μια ομάδα επιστημόνων της NASA που εργάζονται σε ένα πείραμα στην Ανταρκτική εντόπισαν στοιχεία για ένα παράλληλο σύμπαν , όπου οι κανόνες της φυσικής είναι αντίθετοι από τους δικούς μας σύμφωνα με μια έκθεση. Οι ειδικοί χρησιμοποίησαν ένα γιγαντιαίο αερόστατο για να μεταφέρουν την Ανταρκτική Κεραία Παλμικών Μεταβολών της NASA, ή ANITA, ψηλά πάνω από την Ανταρκτική, όπου ο ψυχρός, ξηρός αέρας παρείχε το τέλειο περιβάλλον με ελάχιστο έως καθόλου ραδιοφωνικό θόρυβο για να αλλοιώσει τα ευρήματά της.
Ένας συνεχής "άνεμος" σωματιδίων υψηλής ενέργειας φτάνει συνεχώς στη Γη από το διάστημα. Σύμφωνα με την έκθεση, τα υποατομικά νετρίνα χαμηλής ενέργειας με μάζα κοντά στο μηδέν μπορούν να περάσουν πλήρως μέσα από τη Γη, αλλά τα αντικείμενα υψηλότερης ενέργειας σταματούν από τη στερεά ύλη του πλανήτη μας. Αυτό σημαίνει ότι τα σωματίδια υψηλής ενέργειας μπορούν να ανιχνευθούν μόνο όταν έρχονται "προς τα κάτω" από το διάστημα, αλλά το ANITA της ομάδας ανίχνευσε βαρύτερα σωματίδια, τα λεγόμενα νετρίνα tau τα οποία έρχονται "προς τα πάνω" από τη Γη.
Το εύρημα υποδηλώνει ότι αυτά τα σωματίδια ταξιδεύουν στην πραγματικότητα προς τα πίσω στο χρόνο, γεγονός που αποτελεί ενδείξεις για ένα παράλληλο σύμπαν. Ο επικεφαλής ερευνητής της ANITA Peter Gorham, ένας σωματιδιακός φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, πρότεινε ότι ο μόνος τρόπος για να συμπεριφερθεί έτσι το νετρίνο tau είναι να μετατραπεί σε ένα διαφορετικό είδος σωματιδίου πριν περάσει από τη Γη και στη συνέχεια να επιστρέψει. Ο Gorham, σε μια εργασία του στο Πανεπιστήμιο Cornell περιγράφει το περίεργο φαινόμενο, και σημείωσε ότι ο ίδιος και οι συνάδελφοί του είχαν δει αρκετά από αυτά τα "αδύνατα γεγονότα", για τα οποία κάποιοι ήταν επιφυλακτικοί.
"Δεν ήταν όλοι άνετοι με την υπόθεση", δήλωσε στο New Scientist.
Η απλούστερη εξήγηση για το φαινόμενο είναι ότι τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια σχηματίστηκαν δύο σύμπαντα το δικό μας και ένα που από τη δική μας οπτική γωνία τρέχει αντίστροφα, με το χρόνο να πηγαίνει προς τα πίσω. Φυσικά, αν υπάρχουν κάτοικοι ενός πιθανού παράλληλου σύμπαντος, θα θεωρούσαν εμάς ως αντίστροφους.
"Μας μένουν οι πιο συναρπαστικές ή οι πιο βαρετές πιθανότητες", δήλωσε ο Ibrahim Safa, ο οποίος εργάστηκε επίσης στο πείραμα.
Το κατά πόσο πιθανό είναι να υπάρχει ένας ή και παραπάνω εαυτοί μας εκεί έξω είναι κάτι το οποίο θα φανεί με το πέρασμα του χρόνου και την συνεχόμενη έρευνα των επιστημόνων. Σίγουρα για πολλούς αποτελεί μονάχα αξιόλογο θέμα για νουβέλα, όμως σε ενα άπειρο σύμπαν, όλα είναι πιθανά. Πόσο μάλλον να υπάρχει ζωή κάπου εκεί πάνω, μακριά ή και κοντά στο χρονικό μας κέλυφος... Μην ξεχνάμε ότι τα μυστικά του σύμπαντος, γράφουν τη νέα ιστορία...
Δείτε ψηλά, και ψάξτε ανάμεσα στο χώρο και το χρόνο... Κάποιοι απο εσάς ίσως ακούσουν τον ήχο του μυστηρίου...