Στο
προαύλιο του αββαείου της Άρλ-συρ-Τες, στα ανατολικά Πυρηναία, υπάρχει μια
σαρκοφάγος που λέγεται «ιερός τάφος των Αγίων Σωμάτων». Η σαρκοφάγος έχει την
εκπληκτική ιδιότητα να παράγει νερό σαν
μια πηγή. Βέβαια, βρίσκετε σε μια σκοτεινή και υγρή γωνία, αλλά παρ’ όλα αυτά,
βρίσκεται χωρισμένη από το έδαφος χάρη σε δύο πέτρινα πόδια, που την υψώνουν
κάπου 20 εκατοστά. Έχει διαστάσεις 1,88 μήκος, 0,50 πλάτος και 0,65 ύψος. Το
πάχος των τοιχωμάτων της φτάνει στα 10 εκατοστά. Η χωρητικότητα της φτάνει στα
230 λίτρα. Από την σαρκοφάγο αντλούνται κάθε χρόνο 400 έως 600 λίτρα νερό, που
διαθέτει κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες. Το καπάκι της σαρκοφάγου είναι επίσης
από πέτρα και κλείνει με σιδερένιες μπάρες, για να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενη
απάτη. Η σαρκοφάγος έχει κατασκευαστεί από γκρίζο ακατέργαστο μάρμαρο.
Χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και ανακαλύφθηκε στα ερείπια του
αββαείου του Καστελλάνου. Η παράδοση λέει πως φιλοξένησε κάποτε τα σκηνώματα
των τοπικών αγίων. Το νερό της σαρκοφάγου είναι πεντακάθαρο και έχει την
ιδιότητα να ανανεώνεται από μόνο του, ακόμη και στις περιόδους μεγάλης
ξηρασίας. Στη διάρκεια των μεγάλων θρησκευτικών εκδηλώσεων, ο ιερέας του
αββαείου αντλεί το νερό με ένα σιφόνι, που το περνάει από μια τρύπα, στο καπάκι
της σαρκοφάγου. Στα 1951, από τον Ιούνιο μέχρι τον Δεκέμβριο αντλήθηκαν από την
σαρκοφάγο 600 λίτρα νερό! Σύμφωνα με την παράδοση, το πρώτο νερό τοποθετήθηκε
μέσα στην σαρκοφάγο μαζί με τα σκηνώματα των αγίων. Το νερό αυτό δεν χαλάει
ποτέ και ο πληθυσμός εξηγεί το γεγονός σαν ένα θαύμα που οφείλεται στην
επίδραση των δυο αγίων. Στα 1794 οι στρατιώτες της επανάστασης άνοιξαν τη
σαρκοφάγο και αφαίρεσαν από μέσα τα σκηνώματα. Τότε, το νερό σταμάτησε να
παράγεται και επανεμφανίστηκε μόλις τα σκηνώματα ξαναμπήκαν στη θέση τους. Η
σαρκοφάγος ξανάκλεισε στα 1795 και από τότε γεμίζει σταθερά με νερό. Σύμφωνα με
κάποιες αδιασταύρωτες πληροφορίες η σαρκοφάγος παράγει περισσότερο νερό σε
εποχές ξηρασίας. Στην εποχή μιας μεγάλης ξηρασίας, το νερό ξεχείλισε.
Το ίδιο
φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στις
κατακόμβες της Ρώμης και του Μπάρι στην Ιταλία. Στον Λίβανο, ο τάφος των δύο
αγίων (Αμπτόν και Σεννέν) βρίσκεται σε ένα παρεκκλήσι χτισμένο στο βράχο. Οι
Μαρωνίτες του Λιβάνου τιμούν τους δύο αγίους την πρωτομαγιά. «Από την στιγμή
της θείας μετάληψης, ένα ρυάκι με νερό ξεπηδά μέσα από το ιερί και παράγει τον φοβερό
θόρυβο του κεραυνού», γράφει ο πρίγκιπας Ζοζέφ Καράν, αυτόπτης μάρτυρας του
θαύματος. Σε ότι αφορά τη σαρκοφάγο της Άρλ συρ Τες, οι επιστήμονες δεν
μπόρεσαν να βρουν την εξήγηση του φαινομένου. Στα 1911, ο ιερέας του αββαείου
κατέθεσε στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων του Περπινιάν χίλια χρυσά φράγκα
για λογαριασμό του επιστήμονα που θα καταφέρει μια μέρα να λύσει το αίνιγμα.
Μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει εισπράξει το ποσό.