Του Έρικ Σμυρναίου
Το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο 15 τεύχος του περιοδικού Unlocking the Truth
Φανταστείτε τον εαυτό σας καταμεσής μιας ερήμου της Μέσης Ανατολής, κάπου κοντά στον Περσικό Κόλπο. Ίσως στην Μεγάλη Αραβική Έρημο, την αχανή και θρυλική Rub’ al Khali η οποία περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της ομώνυμης χερσονήσου. Είστε ολότελα μόνος. Ο ήλιος πυρπολεί τον ανοιχτογάλανο και άδειο ουρανό και η ατμόσφαιρα τρεμουλιάζει πάνω από πελώριες αμμοθίνες που έχουν το χρώμα της λιονταρίσιας χαίτης. Σας περιβάλλει μια βαθιά σιωπή που μόλις και ταράζεται από το θρόισμα ενός απαλού άνεμου πάνω στην άμμο.
Γνωρίζετε ότι πέρα από τον κυματιστό ορίζοντα απλώνονται πόλεις και χωριά, δροσερές οάσεις και λίμνες που περιβάλλονται από φουντωτούς φοίνικες που καθρεπτίζονται στα διάφανα νερά τους. Μέσα στην άμμο δε, ίσως κρύβονται πανάρχαια ερείπια, τα υπολείμματα τειχών πύργων και μιναρέδων μιας ανείπωτης αρχαιότητας αλλά αυτή τη στιγμή όλα αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Η απέραντη και σιωπηλή αυτή έρημος μοιάζει ν’ αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο.Το φως του ήλιου χύνεται επάνω σας σαν καυτός καταρράκτης. Είναι ένα φως ανελέητο και σκληρό που σφυρηλατεί και μεταλλάσσει τη συνείδηση όσων τολμάνε να βυθιστούν στην αγκαλιά της αμμουδερής εκείνης απεραντοσύνης.
Κάθεστε σταυροπόδι στην κορφή ενός αμμόλοφου και αφήνετε το φως του ήλιου να σας διαποτίσει. Παρατηρείτε τον ακίνητο αέρα να λαμπυρίζει γύρω απ’ τα δάχτυλά σας και γεύεστε τις αλμυρές στάλες του ιδρώτα που κυλάνε πάνω στο ηλιοκαμένο μέτωπο και τα μάγουλά σας.
Η μοναξιά δεν σας τρομάζει γιατί βρίσκετε εδώ για κάποιον πολύ ιδιαίτερο λόγο. Ανοίγετε το αρχαίο βιβλίο με τα φθαρμένα καλύμματα από φολιδωτό δέρμα που αναπαύεται πάνω στα σταυρωμένα γόνατά σας και το ξεφυλλίζετε μέχρι που εντοπίζετε τη σελίδα που σας ενδιαφέρει. Πάνω στην αφυδατωμένη και κίτρινη επιφάνειά της απλώνονται σειρές από αραβικά γράμματα που μοιάζουν με μικροσκοπικά κομψοτεχνήματα.
Απορροφάτε το νόημά τους ευλαβικά.
Γύρω σας η σιωπή βαραίνει. Η ζεστή ατμόσφαιρα γεμίζει με στατικό ηλεκτρισμό που κάνει τις τριχούλες του σβέρκου σας να σηκωθούν όρθιες μια-μια και την επιδερμίδα σας ν’ ανατριχιάσει.
Νιώθετε ότι τώρα πια, δεν είσαστε μόνος.
Κοντά σας βρίσκεται ένα Jinn.
Σύμφωνα με τις παραδόσεις της Ανατολής και το Κοράνι, που είναι το πιο ιερό βιβλίο της Ισλαμικής θρησκείας, ο μεγαλοδύναμος Αλλάχ αρχικά δημιούργησε τους Αγγέλους, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη το φως. Στη συνέχεια, δημιούργησε μια άλλη φυλή πλασμάτων από φωτιά ή από «άκαπνη φλόγα» τα οποία ονόμασε Jinn, στα αραβικά جن ένα όνομα που γνωρίζουμε σήμερα ότι προέρχεται από την σημιτική ρίζα JNN το αρχικό της νόημα οποίας ήταν «κρύβομαι» και «προσαρμόζομαι». Ορισμένοι μελετητές μάλιστα, ερμηνεύουν κυριολεκτικά τη λέξη Jinn ως ένα ουσιαστικό που περιγράφει «όντα που κρύβονται από τις ανθρώπινες αισθήσεις». Αξίζει σε αυτό το σημείο να ειπωθεί ότι παράγωγα αυτής της λέξης είναι το Αραβικό majnūn (مَجْنُون, ) που σημαίνει «δαιμονισμένος» ή γενικότερα «παράφρων» το jannah (جَنَّة, ) που σημαίνει «μυστικός κήπος» ή «Εδέμ» ή «παράδεισος» και το janīn (جَنِين,) που σημαίνει «έμβρυο». Η κυριολεκτική έννοια της λέξης Jinn λοιπόν είναι η «απόκρυψη».
Και όντως, τα Jinn, διαθέτουν ορισμένες πολύ παράξενες δυνάμεις. Για παράδειγμα, μπορούν να είναι εντελώς αόρατα για τα ανθρώπινα μάτια ενώ ζουν σε μια παράλληλη διάσταση, έναν άλλο κόσμο που σύμφωνα με ορισμένες προ-ισλαμικές παραδόσεις ονομάζεται Kaf και χαρακτηρίζεται από «τεράστια σμαραγδένια βουνά.» Η διάρκεια της ζωής τους είναι πραγματικά τεράστια, υπερβαίνει τα χίλια χρόνια και αν και είναι γνωστό ότι αναπαράγονται, ενίοτε δε και με ανθρώπους. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, το παιδί που θα γεννηθεί, αν έχει περισσότερα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, θα εξελιχθεί σε έναν σπουδαίο ηγέτη ή μάγο ενώ αν τα χαρακτηριστικά του ως επί το πλείστο μη ανθρώπινα, θα επιστρέψει στον παράλληλο κόσμο όπου ανήκει ο υπερφυσικός γονιός του. Τα Jinn είναι πολύ πιο έξυπνα και δυνατά από τους ανθρώπους και κατέχουν όλα τα μυστικά της μαγείας την οποία μάλιστα δίδαξαν πρώτα αυτά στους ανθρώπους. Εξαιτίας της εύπλαστης φύσης τους, μπορούν να υιοθετήσουν όποια μορφή και μέγεθος θέλουν και να εξαπατήσουν τους ανθρώπους ενώ είναι σε θέση να ταξιδέψουν σε όποιο σημείο του κόσμου μας επιθυμούν, ακαριαία.
Η αλληλεπίδρασή τους με την ανθρώπινη φυλή είναι πολύπλευρη και δυνητικά επικίνδυνη. Σύμφωνα με το Κοράνι, όταν ο Αλλάχ δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, από πηλό, ζήτησε από τα Jinn να προσκυνήσουν το καινούργιο του δημιούργημα αλλά πολλά από αυτά αρνήθηκαν να υπακούσουν στο θέλημα του γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν με ποια λογική θα προσκυνούσαν ένα πλάσμα που ήταν κατώτερο, πολύ πιο βραχύβιο και ευάλωτο από αυτά. Έτσι λοιπόν ο Αλλάχ, για να τα τιμωρήσει για την ανυπακοή τους τα γκρέμισε στη Γη. Ωστόσο, όταν ο Μωάμεθ άρχισε να διδάσκει το θέλημα του, πολλά από αυτά αποφάσισαν να προσχωρήσουν στον Ισλαμισμό και έτσι στις μέρες μας, τα Jinn, ως προς τις διαθέσεις τους προς την ανθρωπότητα, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
Καταρχήν έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά που είναι εντελώς αδιάφορα προς τους ανθρώπους και πολύ σπάνια αλληλοεπιδρούν μαζί τους. Η δεύτερη κατηγορία είναι τα Jinn που έχουν ασπαστεί τα διδάγματα του Ισλάμ και έτσι ως καλοί μουσουλμάνοι επιθυμούν να κάνουν μόνο καλές πράξεις. Η Τρίτη κατηγορία είναι η πιο επικίνδυνη. Μας μισούν και επιθυμούν την καταστροφή μας. Ως όντα ύπουλα και χειριστικά που είναι, δεν διστάζουν να εμφυτεύουν καταστροφικές σκέψεις στα μυαλά των θυμάτων τους και να τα οδηγούν σε αυτοκαταστροφικές ή ανθρωποκτόνες ενέργειες. Επισκέπτονται τους ανθρώπους που έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον τους μέσω των ονείρων και των οραμάτων ενώ δεν διστάζουν να μεταμφιεστούν σε ζώα, όπως για παράδειγμα σε φίδια και σε σκορπιούς μαύρα σκυλιά η λευκές γκαμήλες.
Οι δραστηριότητές τους έχουν επηρεάσει την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Για παράδειγμα, οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και τα Jinn μπορεί κάλλιστα να έχουν σεξουαλικό χαρακτήρα. Το πιο φημισμένο ζευγάρι ανθρώπου-Jinn ήταν οι γονείς της βασίλισσας του Σαββά, η επικράτεια του βασιλείου της οποίας βρισκόταν στην περιοχή της σημερινής Αιθιοπίας: Ο βασιλιάς Al Hadhad, κατά τη διάρκεια ενός κυνηγού, συνάντησε μια οικογένεια ελαφιών. Σε μια στιγμή ελέους τους χάρισε τη ζωή. Αποδείχτηκε ωστόσο ότι τα ελάφια ήταν μια φυλή Jinn. Ο βασιλιάς τους αντάμειψε τον Al Hadhad προσφέροντάς του μια νύφη από τη φυλή του για να την παντρευτεί. Έτσι ο βασιλιάς Hadhad παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Ruwaha. Έκαναν αρκετά παιδιά τα οποία οι συγγενείς της, τα Jinn, πήραν μαζί τους στο βασίλειό τους. Μια από τις κόρες τους ωστόσο, η Bilqis ανέβηκε στο θρόνο και έγινε η φημισμένη βασίλισσα του Σαββά, η αγαπημένη του βασιλιά Σολομώντα η οποία μάλλον του δίδαξε και τα μυστικά της μαγείας….
Για να πάρετε μια ιδέα το πόσο επικίνδυνα θεωρούνταν αυτά τα πλάσματα, αρκεί να σας πως ότι ο Μωάμεθ προειδοποίησε τους ανθρώπους να καλύπτουν τα μαχαιροπήρουνά τους, να κλείνουν τις πόρτες των σπιτιών τους και να έχουν τα παιδιά τους από κοντά τις νύχτες, καθώς τα Jinn κυκλοφορούν τις νύχτες και κλέβουν πράγματα. Προειδοποιούσε επίσης τους ανθρώπους να σβήνουν τα φώτα τους καθώς τα Jinn μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα φυτίλια τους για να ξεκινήσουν μια πυρκαγιά. Ωστόσο, δεν ανοίγουν κλειδωμένες πόρτες ούτε μπορούν να λύσουν έναν κόμπο, ή να ανοίξουν το πώμα ενός δοχείου. Τα Jinn προστατεύουν τάφους αν τους δοθεί αυτή η εντολή με κάποια μαγική τελετή. Στην Αίγυπτο θεωρείται μεγάλη κακοτυχία το να ανοίξει κανείς τον τάφο ενός φαραώ γιατί το Jinn που το φυλάει θα βλάψει οποιονδήποτε παραβιάσει τον ιερό αυτό χώρο. Επίσης τα Jinn ενδέχεται να ζουν σε σπίτια που κατοικούνται από ανθρώπους. Τους αρέσει να κάθονται σε μέρη ανάμεσα στο φως και τη σκιά και κυκλοφορούν όταν πέφτει το πρώτο σκοτάδι. Τέλος, τους αρέσουν πολύ οι λαϊκές αγορές, και οι μουσουλμάνοι προειδοποιούνται να μην είναι οι πρώτοι που μπαίνουν σε μια αγορά ούτε και οι τελευταίοι που την αφήνουν. Τα Jinn θα φάνε ανθρώπινο φαγητό, κλέβοντας την ενέργειά του, εκτός και αν οι άνθρωποι επικαλεστούν το όνομα του Αλλάχ πριν φάνε. Όταν ένας άνθρωπος έχει καταληφθεί από ένα τέτοιο πλάσμα, συμπεριφέρεται σαν να έχει τρελαθεί ή εκδηλώνει θυμό, άγχος, και κατάθλιψη. Η φωνή μιας γυναίκας μπορεί να ακούγεται σαν αυτή ενός άνδρα και η φωνή ενός άνδρα σαν τη φωνή μιας γυναίκας. Τα σωματικά συμπτώματα της κατάληψης από Jinn περιλαμβάνουν ναυτία μετά το φαγητό, πονοκεφάλους, κρίσεις επιθετικότητας, βαρείς ώμους, μια συνεχή αίσθηση ανικανοποίητου και αυτοκτονικές τάσεις.
Το να ζητήσει κανείς από ένα Jinn να φύγει, πολλές φορές δεν είναι αρκετό. Συχνά χρειάζεται κάποιος επαγγελματίας εξορκιστής για να διώξει το Jinn μέσα από ένα ανθρώπινο σώμα.
Τα Jinn εξακολουθούν να δεσπόζουν σε σύγχρονες προλήψεις, και οι συναντήσεις μαζί τους είναι πολύ συχνές. Είναι ορατά σε μεγάλους αριθμούς από αυτούς που ισχυρίζονται ότι μπορούν να τα δουν. Στη Μέση Ανατολή, οι πεποιθήσεις για τα Jinn παραμένουν πολύ ισχυρές σε αρκετές περιοχές. Αν και οι μεσαίες και ανώτερες τάξεις, ειδικά στα αστικά κέντρα, θεωρούν ότι πρόκειται για προλήψεις, στην επαρχία και σε ερημικές περιοχές παραμένουν βαθιά ριζωμένες.
Όσο και αν ακούγεται παράξενο, υπάρχουν και Δυτικοί πολίτες που ισχυρίζονται ότι συνάντησαν Jinn σε μουσουλμανικές χώρες, ιδιαίτερα της Μέσης Ανατολής:
Για παράδειγμα, τον Ιούνιο του 2003, ένας Αμερικανός στρατιώτης που υπηρετούσε στη Μοσούλη του Ιράκ, συμμετείχε στην καταστολή μιας εξέγερσης που στρεφόταν κατά της διαφθοράς της τοπικής αστυνομίας. Προκειμένου να προστατευτούν οι αστυνομικές δυνάμεις της Μοσούλης από τον αμερικανικό στρατό, αναπτύχθηκαν διμοιρίες στην πόλη, όλο το εικοσιτετράωρο και για όλες τις μέρες και νύχτες της εβδομάδας. Ένα βράδυ, λοιπόν, ο εν λόγω στρατιώτης φύλαγε σκοπιά σ’ ένα τριώροφο κτήριο που βρισκόταν σ’ ένα ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένο τμήμα της Μοσούλης, όπου οι δρόμοι ήταν τόσο στενοί και φιδογυριστοί που δύσκολα περνούσε αυτοκίνητο. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι, μαζί με δυο άλλους στρατιώτες της διμοιρίας του, καθόταν σ’ ένα μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου του κτηρίου. Η ώρα ήταν 02.30 περίπου μετά τα μεσάνυχτα. Χρησιμοποιούσαν τους φακούς που ήταν προσαρτημένοι στα όπλα τους για να φωτίζουν οποιοδήποτε αυτοκίνητο περνούσε από κάτω και να βλέπουν αν οι επιβάτες του ήταν οπλισμένοι. Κάποια στιγμή άκουσαν ένα αυτοκίνητο να πλησιάζει και άναψαν τα φώτα των όπλων τους για να το φωτίσουν όταν θα εμφανιζόταν. Μόλις είδαν το αυτοκίνητο, εστίασαν τις δέσμες των φακών τους στον οδηγό. Ο οδηγός αντέδρασε με το συνηθισμένο τρόπο, μισοκλείνοντας τα μάτια του και προσπαθώντας να μην κοιτάζει το φως. Ο συνεπιβάτης του, όμως, αντέδρασε εντελώς διαφορετικά. Τους κοίταξε κατάματα και τα μάτια του έμοιαζαν να εκπέμπουν ένα υπερφυσικό φως. Έλαμπαν σαν τα μάτια μιας πελώριας γάτας…
Μια ακόμα αναφορά από Αμερικανό στρατιώτη στο Ιράκ αφορά τις ρομαντικές συναντήσεις που είχε με μια συνάδελφό του μέσα σ’ ένα τσιμεντένιο μπούνκερ: Όπως δήλωσε ο ίδιος, τη δεύτερη νύχτα η κοπέλα με την οποία είχε αναπτύξει δεσμό, τον ξύπνησε ισχυριζόμενη ότι άκουγε τους θορύβους που έκανε κάτι ή κάποιος που βρισκόταν μαζί τους μέσα στο μπούνκερ. Ο μάρτυρας νόμισε στην αρχή ότι η κοπέλα του είχε ακούσει κάποιο σκαντζόχοιρο που είχε τρυπώσει εκεί μέσα, μια και το Ιράκ είναι γεμάτο από αυτά τα συμπαθητικά ζωάκια. Αλλά μετά άκουσε και αυτός βήματα που πλησίαζαν και ψιθύρους από μια γωνιά του δωματίου. Ανάψανε τα φώτα του μπούνκερ αλλά δεν υπήρχε τίποτα και κανείς μαζί τους. Επίσης, δεν κατάφεραν να εντοπίσουν ίχνη στο πάτωμα, ενώ η πόρτα του μπούνκερ ήταν κλειδωμένη από μέσα. Την επόμενη νύχτα άκουσαν δυο διαφορετικές φωνές και βήματα που πλησίαζαν το κρεβάτι τους. Μετά το κρεβάτι τους ταρακουνήθηκε βίαια και ύστερα άκουσαν έναν πολύ ισχυρό κρότο, σαν να είχε πέσει δίπλα τους μια βαριά μεταλλική πλάκα. Και αυτή τη φορά δεν υπήρχε κανείς μέσα στο χώρο, ούτε ίχνη πατημασιών, ενώ η πόρτα του μπούνκερ ήταν και πάλι κλειδωμένη. Εκείνη η τρομακτική εμπειρία σηματοδότησε και το τέλος των συνευρέσεών τους μέσα στο συγκεκριμένο καταφύγιο.
Η επόμενη αναφορά, από το Καράτσι του Πακιστάν το 2005, αφορά έναν πρώην στρατιωτικό και υπεύθυνο ασφάλειας ο οποίος δούλευε για κάποιες πλούσιες οικογένειες της πόλης. Δουλειά του ήταν να φυλάει έναν συγκεκριμένο δρόμο. Κάποια νύχτα του συνέβη το εξής: Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, καθώς καθότανε στο πόστο του, στον άδειο χώρο που απλωνόταν ανάμεσα σε δυο σπίτια, είδε ένα κουνέλι να χοροπηδάει. Ξαφνικά το κουνέλι μεταμορφώθηκε σε γάτα και άρχισε να τον πλησιάζει. Αυτός προσπάθησε να πείσει τον εαυτό του ότι είχε παραισθήσεις, αλλά μετά η γάτα πήρε τη μορφή μιας γυναίκας οπότε εκείνος έχασε την ψυχραιμία του, παράτησε το όπλο του και αναζήτησε καταφύγιο μέσα σε κάποιο από τα σπίτια της γειτονιάς. Ύστερα από εκείνο το συμβάν, ο μάρτυρας παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του…
Ο David Morehouse, ένας βετεράνος remote viewer που εργαζόταν για τον Αμερικανικό στρατό, στο βιβλίο του «Psychic Warrior» («Ψυχικός πολεμιστής») αναφέρει πως είχε δει οράματα με Jinn εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού που υπέστη στο κεφάλι του. Συμμετείχε σε αμερικανικά στρατεύματα που είχαν στρατοπεδεύσει με ιορδανικά στρατεύματα για εκπαιδευτικές ασκήσεις στην Ιορδανία, στην περιοχή Baten el Ghul, ένα όνομα που μεταφράζεται ως «Η Κοιλιά του Κτήνους».
Οι Ιορδανοί θεωρούσαν ότι εκείνη η κοιλάδα ήταν στοιχειωμένη και ότι δαίμονες εμφανίζονταν τη νύχτα για να σκοτώσουν ανθρώπους. Δεν ήταν καθόλου ασυνήθιστο για κάποιον που διανυκτέρευε εκεί, να ξυπνάει εξαιτίας κραυγών και ουρλιαχτών τρομοκρατημένων Ιορδανών στρατιωτών οι οποίοι στο φως της ημέρας ορκίζονταν ότι είχαν δει έναν δαίμονα. Το Baten el Ghul είναι μια ερημική και άγρια κοιλάδα που έχει δημιουργηθεί από την έρημο η οποία ξεχειλίζει εκεί από την Σαουδική Αραβία. Ο Morehouse μας λέει το εξής:
«Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα μάτια μου άνοιξαν και είδα ένα ανεξήγητο φως έξω από τη σκηνή. Έμοιαζε λιγάκι με το φως μιας έκλειψης ηλίου και δεν προερχόταν από κανένα φούρνο ή φωτιά. Γέμιζε το νυχτερινό ουρανό. Ολόκληρη η κοιλάδα του Baten el Ghul και οι γύρω λόφοι λούζονταν σε ένα παράξενο μπλε και γκρίζο φως. Περπάτησα μέχρι την άκρη του γκρεμού και κοίταξα μέσα στην κοιλάδα. Σκοτεινές φιγούρες κινούνταν αβίαστα στον πυθμένα της, σαν οπτασίες. Ξεχύνονταν από τα βράχια σε διάφορες μάζες και σχήματα και κινούνταν γύρω από τα αντίσκηνα του στρατοπέδου. Μπορούσα να ακούσω πνιγμένες κραυγές από το ιορδανικό στρατόπεδο και για μια στιγμή νόμισα ότι μας είχαν επιτεθεί κλέφτες ή Ισραηλινοί. Πανικοβλήθηκα και ετοιμάστηκα να τρέξω για να βρω βοήθεια. Καθώς συγκρούστηκα με μια από αυτές τις σκοτεινές φιγούρες, έκλεισα τα μάτια μου αντανακλαστικά ‒ μόνο που δεν συγκρούστηκα μαζί της. Περπάτησα μέσα της. Είδα τη φιγούρα να εξαφανίζεται…»
Στη Σαουδική Αραβία, ακόμα και σήμερα, η επίκληση και η αλληλεπίδραση με Jinn τιμωρείται με την ποινή του θανάτου, γιατί θεωρείται ότι είναι μια πράξη δαιμονικής μαγείας. Ωστόσο, υπάρχουν δυναστείες στη Σαουδική εμπειρία που πιστεύουν οι πρόγονοί τους ήταν το αποτέλεσμα ζευγαρώματος ανθρώπων με Jinn. Σε γενικές γραμμές, η πίστη στην ύπαρξη των Jinn ζει και βασιλεύει στη Μέση Ανατολή και πολλά είδη διανοητικών ή ψυχικών διαταραχών αποδίδονται σε αυτά, με τη λογική ότι τους αρέσει να καταλαμβάνουν και να βασανίζουν ανθρώπους.
Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε το 2012 από το Pew Research Center, τουλάχιστον το 86% του πληθυσμού στο Μαρόκο, το 84% στο Μπαγκλαντές, το 63% στην Τουρκία, το 55% στο Ιράκ, το 53% στην Ινδονησία, το 47% στην Ταϊλάνδη, και το 15% στην Κεντρική Ασία, αποδέχεται ως πραγματική την ύπαρξη των Jinn. Τα χαμηλότερα ποσοστά στην Κεντρική Ασία μπορεί να οφείλονται στην θρησκευτική καταπίεση που υπέστησαν οι εκεί πληθυσμοί από το καθεστώς των Σοβιετικών οι οποίοι, σύμφωνα με την κομμουνιστική ιδεολογία, απέρριπταν κάθε είδους πίστης στο υπερφυσικό ως γελοία δεισιδαιμονία….
Περισσότερα όμως για τα Jinn και την επίδραση που έχουν ασκήσει στους κόσμους της φανταστικής λογοτεχνίας, της μαγείας και του αποκρυφισμού, σε προσεχές άρθρο…