Η επιστημονική αναζήτηση εξωγήινων άρχισε από το 1961, όταν διοργανώθηκε το πρώτο σχετικό συνέδριο. Από τότε, επαναλαμβάνεται κάθε 10 χρόνια, με τη συμμετοχή φυσικών, βιολόγων, αστρονόμων, χημικών, ανθρωπολόγων, αρχαιολόγων, ιστορικών και ειδικών στην κωδικοποίηση μηνυμάτων. Όλοι τους πεπεισμένοι ότι υπάρχει ζωή εκεί έξω. Γιατί τόση σιγουριά; Στον γαλαξία μας υπάρχουν 200δισεκατομμύρια άστρα, περίπου 50 δισεκατομμύρια πλανήτες. Η αλλιώς, σύμφωνα με τον κοσμολόγο Ότο Στρούβε, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο κόσμοι παρόμοιοι με τη Γη.
Συνυπολογίζοντας όλα τα δεδομένα, οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, το σύμπαν μπορεί να περιέχει 100 εκατομμύρια δισεκατομμυρίων φυλές όντων, που αναζητούν η μία την άλλη. Μόνο μέσα στον γαλαξία μας ο διάσημος Καρλ Σέιγκαν υπολόγισε ότι βρίσκονται περίπου ένα εκατομμύριο τεχνολογικά εξελιγμένοι πολιτισμοί. Και αν υπάρχουν εξωγήινοι, με τι μοιάζουν άραγε; Στο ερώτημα αυτό μόνο με ατέρμονα σενάρια και εικασίες μπορούν να απαντήσουν. Ο Διονύσιος Σιμόπουλος, διευθυντής στο Ευγενίδειο Πλανητάριο, μοιράζεται τις δικές του σκέψεις, αποτέλεσμα πολύχρονης ενασχόλησης με τις επιστήμες του διαστήματος. «Μπορούμε να μαντέψουμε τη μορφή τους, χρησιμοποιώντας τον άνθρωπο ως δεδομένο. Αν υπάρχει ζωή σε πλανήτη πολύ μεγαλύτερο της Γης, επειδή η βαρύτητα του θα είναι πολύ ισχυρότερη ο εξωγήινος θα είναι μυώδης με περισσότερα οστά, για να μπορεί να κινείται άνετα». Αν πάλι ο πλανήτης είναι μικρότερος, η βαρύτητα θα είναι ασθενέστερη και τα όντα θα χρειάζονται λιγότερα οστά. Αν είναι πιο ζεστός, οι κάτοικοι θα είναι προσαρμοσμένοι στη θερμότητα, έχοντας σκούρο δέρμα ή ακόμα και πτυχές για μεγαλύτερη προστασία. Αν είναι ψυχρότερος, τα όντα θα πρέπει να διαθέτουν μικρότερη επιφάνεια, που θα καλύπτεται από γούνα, για να συγκρατούν όσο γίνεται περισσότερο χρόνο την παραμικρή θερμότητα, και σχήμα κατά προτίμηση σφαιροειδές. Αν οι εξωγήινοι ζουν σε πλανήτη ενός άστρου που δίνει λιγότερο γαλάζιο φως απ’ ότι ο Ήλιος, θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερα μάτια για να μπορούν να δουν το φως που θα έρχεται στα υπέρυθρα μήκη κύματος. Αν, πάλι, ο αέρας που αναπνέουν είναι λιγοστός, χρειάζονται μεγαλύτερους πνεύμονες και ρουθούνια, αλλά και μεγαλύτερα αυτιά, γιατί ο ήχος δεν θα μεταφέρεται εύκολα. Αν η ατμόσφαιρα είναι πυκνή, θα έχουν σκληρό δέρμα για να αντέχουν στην πίεση, ενώ αν ο πλανήτης είναι κατεξοχήν υδάτινος, τα πλοκάμια θα τους είναι πολύ πιο χρήσιμα από τα χέρια.