Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Κάτοικος του Πειραιά, της πόλης που αγκαλιάζεται από το υδάτινο στοιχείο, βρίσκω σε αυτό την ψυχική μου ηρεμία. Η ιστιοπλοΐα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα πάθη μου σε συνδυασμό με την ορειβασία. Το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μου ωστόσο το περνώ στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου αναζητώ τη βιολογική βάση της ζωής. Όταν δεν βρίσκομαι στο βουνό, τη θάλασσα ή το Πανεπιστήμιο η συγγραφή αποτελεί τη ψυχοθεραπεία μου. Αν και ξεκίνησε ως ένα χόμπι σε νεαρή ηλικία έχω καταφέρει να διακριθώ σε έξι λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Foo Fighters – Το μεγάλο μυστήριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Νοέμβριος του 1944. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος όδευε προς το τέλος του και η νύχτα είχε πέσει βαριά πάνω από την πληγωμένη Ευρώπη. Ωστόσο, οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν τελείωναν ούτε με την έλευση του σκοταδιού. Αρκετές δεκάδες πόδια πάνω από τα βόρεια περίχωρα του Στρασβούργου, πετούσε ένα αεροσκάφος τύπου Bristol Beaufighter, με πιλότο τον Edward Schlueter, και πλήρωμα τον παρατηρητή ραντάρ Donald J. Meiers και τον Fred Ringwald. Ήταν ένα ήρεμο βράδυ, χωρίς αναταράξεις ή εχθρικά αεροσκάφη να παραμονεύουν στο σκοτάδι. Ο πιλότος είχε τα μάτια του στυλωμένα στα όργανά του που τρεμόπαιζαν στο πιλοτήριο, ενώ οι συνεπιβάτες του παρατηρούσαν αφηρημένα το πηχτό σκοτάδι που κάλυπτε τη γη. Τότε ήταν που ο Fred Ringwald ανασηκώθηκε από τη θέση του και κάρφωσε με αυξανόμενη ανησυχία το βλέμμα του κάπου στο βάθος. Ρώτησε τους άλλους δύο άντρες τι ήταν αυτά τα φώτα που έβλεπε μπροστά του. Γρήγορα τώρα και εκείνοι με έκπληξη παρατηρούσαν αυτό που είχε μονοπωλήσει την προσοχή του Fred Ringwald.
Hellfire Farm – Το Ουαλικό Amityville
Τα όνειρα του Bill και της Liz Rich έμοιαζαν τελικά να πραγματοποιούνται το 1989. Το ζευγάρι που αναζητούσε ένα όμορφο αλλά και οικονομικό σπίτι στη Ουαλική επαρχία για να εγκατασταθεί και να προσφέρει ένα ευχάριστο μέρος για την ανατροφή των παιδιών τους, τελικά τα κατάφερε. Ένας αγρότης προθυμοποιήθηκε να τους νοικιάσει ένα παλιό αχυρώνα που είχε ανακαινιστεί σε ένα υπέροχο άνετο σπίτι. Αυτό ωστόσο που έκανε την ευκαιρία αυτή μοναδική ήταν το γεγονός πως το ενοίκιο, παρά την έκταση και τις παροχές του σπιτιού, κυμαινόταν σε φυσιολογικές τιμές, κάτι που τότε οι Rich θεώρησαν απίστευτη τύχη. Δεν χρειάστηκε τίποτα περισσότερο για να υπογράψουν τα συμβόλαια και να μετακομίσουν στην ειδυλλιακή φάρμα Heol Fanog, στους πρόποδες του καταπράσινου Εθνικού Πάρκου Brecon Beacons. Ήταν πια πεπεισμένοι πως εκεί, στα ζωηρόχρωμα λιβάδια, ανάμεσα στους ανεμοδαρμένους λόφους και τα χωράφια με τις γεροδεμένες μηλιές, θα ζούσαν ευτυχισμένοι, και πράγματι, έτσι είχαν τα πράγματα μέχρι που φάνηκε το πρώτο προειδοποιητικό σήμα.
Οι αδειανοί τοίχοι δεν αντιμετωπίζονται με μεγάλη συμπάθεια από τους περισσότερους από εμάς. Συναρμολογούμε ράφια και τα γεμίζουμε με φωτογραφίες των αγαπημένων μας, αναμνηστικά από διακοπές, μικρές πολύχρωμες γλάστρες και τα αγαπημένα μας αναγνώσματα. Και όπου θεωρούμε ότι ταιριάζει με την αισθητική του χώρου μπορεί να κρεμάσουμε και κάποιον πίνακα που αγοράσαμε σε μια υπαίθρια αγορά ή μας τον είχε κληροδοτήσει κάποιος ξεχασμένος πια συγγενής. Ίσως είναι μια αναπαράσταση της φύσης, ένα νεκρό τοπίο, ή κάποια προσωπογραφία. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο λόγος ύπαρξής του είναι να μας προσφέρει κάποια ικανοποίηση κοιτώντας τον. Αν όμως συμβαίνει το αντίθετο; Αν στη θέα του νιώθουμε τον τρόμο να μας κυριεύει, τον πανικό να απλώνει τα παγωμένα του χέρια στον ανατριχιασμένο σβέρκο μας και αλλόκοτες, παρανοϊκές σκέψεις να καρφώνονται στο μυαλό μας; Αν χωρίς να το ξέρουμε, εκείνος ο πίνακας που μας τράβηξε την προσοχή στο παλαιοπωλείο που ο ιδιοκτήτης του φάνηκε ανακουφισμένος δίνοντάς τον, ήταν καταραμένος; Ας απολαύσουμε ορισμένους πίνακες που φημολογείται ότι το μόνο που μπορούν να προσφέρουν στους κατόχους τους είναι κάτι που ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας και αγγίζει το σκοτάδι της κόλασης…